Michel-Jean Sedaine

Michel-Jean Sedaine
	; Portret Michela-Jeana Sedaine’a, mal. Jacques-Louis David (1772)
Data i miejsce urodzenia	2 czerwca 1719 ; Paryż
Data i miejsce śmierci	17 maja 1797 ; Paryż
	Multimedia w Wikimedia Commons

Michel-Jean Sedaine (ur. 2 czerwca 1719 w Paryżu, zm. 17 maja 1797 tamże^[1]^[2]) – francuski dramatopisarz i librecista operowy.

Życiorys

Był synem architekta^[3]. Osierocony w dzieciństwie przez ojca żył w biedzie i utrzymywał się z pracy kamieniarza^[3]. Jednocześnie podejmował próby kształcenia się i w 1750 roku zadebiutował zbiorem opowiadań Recueil de pièces fugitives^[3]. Od 1756 roku prowadził w Théâtre de la Foire St. Laurent własną trupę, z którą wystawiał opery komiczne na wzór włoski^[3]. Pisał na potrzeby czołowych scen paryskich: Comédie-Française, Opéra-Comique i Opéra de Paris^[1]. W 1786 roku został wybrany na członka Akademii Francuskiej^[3].

Jako dramatopisarz początkowo naśladował styl Charles’a-Simona Favarta, z czasem doprowadził do przekształcenia opery komicznej w dzieło dramatyczne, w którym sceny zespołowe są zintegrowane z akcją sceniczną^[1]^[2]. Odszedł od popularnych ówcześnie naiwnych scenek pastoralnych w kierunku pogłębienia realizmu akcji^[2]. Współpracował z niewielką grupą kompozytorów, muzykę do jego librett pisali Egidio Romualdo Duni, André Ernest Modeste Grétry, Pierre-Alexandre Monsigny i François Philidor^[1]^[3]. Jego pierwszą komedią muzyczną w nowym stylu była Le diable à quatre z 1756 roku z muzyką F. Philidora^[1]^[3], która w 1787 roku doczekała się polskiej adaptacji w tłumaczeniu Jana Baudouina de Courtenay z muzyką autorstwa Gaetano pt. Diabla wrzawa^[1]. W sztukach operowych takich jak Aucassin et Nicolette (1779), Richard Coeur-de-lion (1784) i Guillaume Tell (1791) podejmował modną wówczas tematykę średniowieczną^[1]^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 210. ISBN 978-83-224-0865-0.
↑ ^a ^b ^c ^d John Warrack, Ewan West: The Concise Oxford Dictionary of Opera. Oxford: Oxford University Press, 1996, s. 469. ISBN 0-19-280028-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 514–515. ISBN 978-0-8108-7183-0.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 210. ISBN 978-83-224-0865-0.

[oxford-2] John Warrack, Ewan West: The Concise Oxford Dictionary of Opera. Oxford: Oxford University Press, 1996, s. 469. ISBN 0-19-280028-0.

[boer-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 514–515. ISBN 978-0-8108-7183-0.

[1]

[2]

[3]