Mieczysław Kordzik

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Antoni Kordzik
Bogucki
major intendent major intendent
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1888
Ciechanów

Data i miejsce śmierci

18 lipca 1963
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Armia Krajowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Złoty Krzyż Zasługi

Mieczysław Antoni Kordzik, ps. „Bogucki” (ur. 1 stycznia 1888 w Ciechanowie, zm. 18 lipca 1963 w Warszawie) – polski magister, major intendent Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Mieczysław Antoni Kordzik urodził się 1 stycznia 1888 roku w Ciechanowie. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Fabryce Protez we Lwowie, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 40 pułk piechoty Dzieci Lwowskich[1]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 113. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział gospodarczy[2]. W latach 1922–1924 był słuchaczem Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Intendentury w Warszawie. W 1924 roku pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie, pozostając oficerem nadetatowym Okręgowego Zakładu Gospodarczego Nr I w Warszawie[3]. Z dniem 16 kwietnia 1925 roku został przeniesiony z korpusu oficerów administracji (dział gospodarczy) do korpusu oficerów intendentów w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 5,4 lokatą, z równoczesnym przeniesieniem do kadry oficerów służby intendentury i pozostawieniem na dotychczasowym stanowisku[4]. 3 maja 1926 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 12. lokatą w korpusie oficerów intendentów. W 1928 roku pozostawał w kadrze oficerów intendentury z przydziałem do Rejonowego Kierownictwa Intendentury Warszawa na stanowisko zastępcy kierownika[5]. W latach 1932–1933 pełnił służbę w Szefostwie Intendentury Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie[6][7]. Do 22 września 1937 roku posiadał tytuł „dyplomowany”. Do końca lat 30. był członkiem zarządu głównego Związku Sybiraków[8].

Podczas kampanii wrześniowej 1939 roku walczył w obronie Warszawy, a w czasie okupacji – w szeregach Armii Krajowej. W powstaniu warszawskim pełnił służbę w grupie eksploatacyjno-rekwizycyjnej Kwatermistrzostwa Komendy Okręgu Warszawa AK.

Po wojnie był wicedyrektorem departamentu w Ministerstwie Komunikacji. Zmarł 18 lipca 1963 roku w Warszawie[9].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 136, 701.
  2. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 381.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1159, 1198.
  4. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 69 z 1 lipca 1925 roku, s. 352.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 771, 785.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 315, 454.
  7. ↑ Lista starszeństwa korpusu oficerów intendentów i oficerów administracji, Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 10 z 15 września 1933 roku, s. 174.
  8. ↑ Skład Zarządu Głównego Związku Sybiraków. „Sybirak”. 1-2 (14), s. 88, lipiec 1938. 
  9. ↑ Stolica nr 33 (819) z 18 sierpnia 1963 roku, s. 10.
  10. ↑ M.P. z 1932 r. nr 109, poz. 142 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  11. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  12. ↑ Odznaczenia. „Sybirak”. 3 (19), s. 76, lipiec 1939. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mieczysław_Kordzik&oldid=68527545”