Mikołaj Hlebowicz (zm. 1632)

Mikołaj Hlebowicz
	; Leliwa
Rodzina	Hlebowiczowie herbu Leliwa
Data śmierci	18 listopada 1632
Ojciec	Jan Janowicz Hlebowicz
Matka	Katarzyna z Krotoskich
Żona	Anna Marcybella Korecka
Dzieci	Jan Samuel,; Jerzy Karol

Mikołaj Hlebowicz herbu Leliwa (zm. 18 listopada 1632^[1]) – kasztelan wileński w latach 1620–1632, wojewoda smoleński w 1611 roku, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1600 roku^[2], podstoli wielki litewski w 1605 roku^[3].

Syn Jana wojewody trockiego i Katarzyny z Krotoskich, wojewodzianki inowrocławskiej.

Wychowywał się w rodzinie kalwińskiej, obydwoje rodzice byli gorliwymi ewangelikami reformowanymi. Za panowania Zygmunta III Wazy szanse kariery dla dysydentów były znikome, i Mikołaj Hlebowicz przeszedł w 1610 roku na katolicyzm, za co został nagrodzony rok później urzędem wojewody smoleńskiego.

Walczył przeciwko Szwedom pod Rygą i Kircholmem. W latach 1609–1611 brał udział w walkach przeciwko Moskwie. Fundator klasztoru Bernardynów w Dubrownie. W grudniu 1625 roku był legatem królewskim na sejmik orszański^[4].

Jego żoną była księżniczka Anna Marcybella Korecka (zm. 1648), podobnie jak on konwertytka na katolicyzm, która po jego śmierci wyszła powtórnie za mąż za Jana Rakowskiego wojewodę witebskiego. W małżeństwie tym doczekał się dwóch synów Jana Samuela i Jerzego Karola.

Przypisy

↑ Karol Żojdź, Stronnictwo Zygmunta III Wazy w Wielkim Księstwie Litewskim w latach 1603-1621, Warszawa 2018, s. 320.
↑ Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 132.
↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, spisy, t. I: Województwo wileńskie XIV-XVIII wiek, opr. H. Lulewicz, A. Rachuba, P. P. Romaniuk, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 654.
↑ Jan Kwak, Sejm warszawski 1626 roku, Opole 1985, s. 19.

[1] Karol Żojdź, Stronnictwo Zygmunta III Wazy w Wielkim Księstwie Litewskim w latach 1603-1621, Warszawa 2018, s. 320.

[2] Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 132.

[3] Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, spisy, t. I: Województwo wileńskie XIV-XVIII wiek, opr. H. Lulewicz, A. Rachuba, P. P. Romaniuk, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 654.

[4] Jan Kwak, Sejm warszawski 1626 roku, Opole 1985, s. 19.

[1]

[2]

[3]

[4]