Mikołaj Oleksa
podpułkownik | |
Data i miejsce urodzenia |
4 maja 1911 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
15 listopada 1989 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1944–1971 |
Siły zbrojne |
Gwardia Ludowa |
Jednostki |
PUBP w Krasnymstawie |
Stanowiska |
pracownik PUBP |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Mikołaj Oleksa ps. „Zbyszek”, „Bynio” (ur. 4 maja 1911 w Ostrowie koło Chełma, zm. 15 listopada 1989 w Lublinie) – działacz komunistyczny, uczestnik II wojny światowej w szeregach Gwardii Ludowej i Armii Ludowej, funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa PRL.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny chłopskiej. Był synem Marka i Zofii Oleksów[1] Skończył 6 klas szkoły powszechnej, z zawodu był kołodziejem. Działacz Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy i Komunistycznej Partii Polski, w 1936 aresztowany i skazany na 4 lata więzienia za działalność komunistyczną. W kwietniu 1943 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej i GL. W lipcu 1943 wszedł w skład Podokręgowego Komitetu PPR oraz Podokręgowego Dowództwa GL nr 2; został zastępcą dowódcy tego podokręgu. Oficer żywnościowy oddziału AL. Brał udział w wielu akcjach partyzanckich. Organizował struktury PPR i GL w powiatach: Krasnystaw, Chełm i Zamość. 1 września 1944 rozpoczął pracę w aparacie bezpieczeństwa i został funkcjonariuszem Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Krasnymstawie. Kierownik sekcji 7, a następnie kierownik tego urzędu. 1 kwietnia 1945 został szefem PUBP w Hrubieszowie, 1 stycznia 1946 przeniesiony na analogiczne stanowisko do Włodawy, a 1 czerwca 1948 do Puław. 1 maja 1950 został naczelnikiem Wydziału V WUBP w Lublinie. Od 1 grudnia 1950 naczelnik Wydziału „A” tego urzędu. 1 kwietnia 1955 został inspektorem Inspektoratu Kierownictwa Wojewódzkiego Urzędu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego (WUdsBP) w Lublinie. Od 1 15 lipca 1960 do 31 stycznia 1971 naczelnik Wydziału „C” w Komendzie Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Lublinie.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy
- Krzyż Partyzancki
- Srebrny Krzyż Zasługi[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2019-04-27] (ang.).
- ↑ Monitor Polski, nr 29, 1947.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Księga partyzantki Lubelszczyzny t. I, Polska Partia Robotnicza, Gwardia Ludowa i Armia Ludowa część 2 (J-Ż), oprac. i red. Edward Olszewski, Lublin 2002.
- Rok pierwszy. Powstanie i działalność aparatu bezpieczeństwa publicznego na Lubelszczyźnie (lipiec 1944-czerwiec 1945), red. Sławomir Poleszak, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2004.
- Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza (1944-1956) t. I, red. Krzysztof Szwagrzyk, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2005.
- Członkowie Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy
- Funkcjonariusze Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Partyzanckim
- Odznaczeni Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Oficerowie Armii Ludowej
- Oficerowie Gwardii Ludowej
- Politycy PPR
- Działacze Komunistycznej Partii Polski
- Szefowie Powiatowych Urzędów Bezpieczeństwa Publicznego
- Urodzeni w 1911
- Więźniowie polityczni w II Rzeczypospolitej
- Zmarli w 1989