Przejdź do zawartości

Mirosław Kłos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirosław Kłos
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1949-01-02
Brzeźnio

Data i miejsce śmierci

2008-03-15
Warszawa

profesor doktor habilitowany nauk medycznych
Specjalność: transfuzjologia, transplantologia
Alma Mater

Wojskowa Akademia Medyczna

Doktorat

1975 – transfuzjologia, transplantologia
Centrum Kształcenia Podyplomowego Wojskowej Akademii Medycznej

Habilitacja

1983 – hematologia, immunologia
Centralny Wojskowy Szpital Kliniczny Centrum Kształcenia Podyplomowego WAM im. gen.dyw.prof.dr med. Bolesława Szareckiego

Profesura

1993-04-27

Polska Akademia Nauk
Status

członek korespondent

Funkcja Jednostka PAN

Przewodniczący, Sekretarz Komisji Transfuzjologii
Wydział VI – Nauk Medycznych, Komitet Patofizjologii Klinicznej PAN

Praca zawodowa
Instytut

Centralny Szpital Kliniczny Wojskowej Akademii Medycznej

Zakład

Zakład Transfuzjologii i Transplantologii

Okres zatrudn.

od 1971 do 2003

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka Honorowa PCK I stopnia „Kryształowe Serce”
Grób Mirosława Kłosa na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Mirosław Tadeusz Kłos (ur. 2 stycznia 1946 r. w Brzeźniu, zm. 15 marca 2008[1]) – polski transfuzjolog, epidemiolog, immunolog, transplantolog, analityk kliniczny, profesor medycyny. Pułkownik Wojska Polskiego. Był wieloletnim Naczelnym Specjalistą Wojskowej Służby Zdrowia w dziedzinie transfuzjologii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 2 stycznia 1946 roku w Brzeźniu k/Sieradza. Tam ukończył szkołę podstawową. Liceum Ogólnokształcące w Łodzi ukończył w 1963. W latach 1963-1968 studiował analitykę kliniczną na Wydziale Farmaceutycznym Wojskowej Akademii Medycznej. W 1968 ukończył kierunek analityczny i otrzymał stopień oficerski[1]. Stopień naukowy doktora nauk farmaceutycznych uzyskał w 1975 w Centrum Kształcenia Podyplomowego Wojskowej Akademii Medycznej, po obronie pracy napisanej pod kierunkiem Pawła Nowickiego, pt. Zmiany w poziomie ATP i 2,3-DPG krwinek czerwonych w trakcie przechowywania w różnych środowiskach[2]. Stopień dr hab. n. medycznych nadała mu Rada Naukowa CSK WAM w 1983, na podstawie pracy habilitacyjnej zatytułowanej Otrzymywanie czynnika wzrostowego limfocytów T i ocena jego znaczenia w procesie aktywizacji limfocytów[3]. Nominację profesorską otrzymał 27 kwietnia 1993[4], a tytuł profesora zwyczajnego odebrał wkrótce potem z rąk Prezydenta RP Lecha Wałęsy. Był specjalistą z dziedzinach: analityki klinicznej, transfuzjologii oraz epidemiologii. W latach 1979-1980 przebywał na stypendium naukowym w Berlinie Zachodnim, ponadto szkolił się w Heidelbergu i Monachium[1].

Praca zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1968 – 71 pracował w Jednostce Wojskowej w Warszawie, a następnie w Zakładzie Transfuzjologii i Transplantologii Centralnego Szpitala Klinicznego Wojskowej Akademii Medycznej (CSK WAM). W swojej pracy zawodowej przeszedł wszystkie stanowiska od asystenta do Kierownika Zakładu Transfuzjologii i Transplantologii, którym kierował w latach 1984-2003 i na bazie, którego stworzył Centralny Bank Krwi Wojskowego Instytutu Medycznego. W latach 1987-2003 był Naczelnym Specjalistą Wojskowej Służby Zdrowia w dziedzinie Transfuzjologii. W latach 1987-2001 był członkiem Rady Ministerstwa Obrony Narodowej ds. Medycyny i Farmacji Wojskowej[1]. Pułkownik Wojska Polskiego.

Osiągnięcia naukowe

[edytuj | edytuj kod]

Był autorem i współautorem ponad 400 publikacji krajowych i zagranicznych związanych z: transfuzjologią, transplantologią, immunologią, analityką kliniczną i epidemiologią[5]. Jego twórczość naukowa charakteryzowała się rozległością zainteresowań. Kluczowymi tematami jego zainteresowań naukowych były promocja terapii substytucyjnej w transfuzjologii, określenie roli przetoczeń osoczowych i komórkowych preparatów krwiopochodnych w chirurgii i hematologii, badanie immunomodulującego wpływu przetoczeń składników krwi, zapobieganie transmisji HIV i innych wirusów przez krew, immunoterapia przy użyciu dożylnych immunoglobulin, transplantacje krwi pępowinowej, allogeniczne i autologiczne transplantacje komórek krwiotwórczych, parametry mikrocyrkulacji i reologii krwi, związki HLA z chorobami autoimmunologicznymi, plazmafereza, jako metoda leczenia różnych chorób i inne.

Wypromował 9 doktorów[2] liczną rzeszę magistrów i specjalistów. Był kluczowym członkiem dwóch pionierskich zespołów transplantacyjnych, w których wykonano pierwsze w Polsce udane allogeniczne i autologiczne transplantacje szpiku i mobilizowanych komórek krwi obwodowej[6][7][8][9]. Autor 5 patentów. Był organizatorem wielu konferencji i sympozjów naukowych o zasięgu krajowym, w tym cyklu Konferencji Transfuzjologów Wojskowych i współorganizatorem kilku konferencji międzynarodowych[10]. W latach 1987-1990 był sekretarzem Komisji Transfuzjologii Komitetu Patofizjologii Klinicznej Wydziału VI – Nauk Medycznych Polskiej Akademii Nauk, a w latach 1990-2002 był przewodniczącym tejże Komisji[4]. Był wieloletnim członkiem Rady Naukowej Centralnego Szpitala Klinicznego Wojskowej Akademii Medycznej, a później Wojskowego Instytutu Medycznego oraz Instytutu Hematologii i Transfuzjologii[11]. Był członkiem międzynarodowych i krajowych towarzystw naukowych, w tym: Amerykańskiego Towarzystwa Przetaczania Krwi, Międzynarodowego Towarzystwa Przetaczania Krwi, Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów oraz Polskiego Towarzystwa Transplantacyjnego[1].

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Za swoją pracę w 1976 roku otrzymał zespołową nagrodę II stopnia Ministra Obrony Narodowej. W 1989 otrzymał Nagrodę Rektorską II st. za pracę: Udana autotransplantacja krążących komórek macierzystych w ostrej białaczce mieloblastycznej, WAM im. B. Szareckiego. W tymże, 1989 roku odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 1993 roku otrzymał Odznakę Honorową I stopnia Polskiego Czerwonego Krzyża, a w 1991 roku Kryształowe Serce Polskiego Czerwonego Krzyża[1]. W 1997 otrzymał Nagrodę Rektorską I st. za pracę: The association of HLA with psoriasis, WAM im. B. Szareckiego[12].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żona Anna (doktor nauk farmaceutycznych)[13]. Miał syna Krzysztofa, doktora nauk medycznych[14], adiunkta w Klinice Alergologii i Chorób Zakaźnych Wojskowego Instytutu Medycznego[15]. Zmarł 15 marca 2008, w wieku 62 lat. Pochowany na Powązkowskim Cmentarzu Wojskowym, kwatera F II, rząd 6, grób 7.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Katedra Polowa WP, Ordynariat Polowy w Polsce [online], Katedra Polowa WP, 25 marca 2008 [dostęp 2024-09-05].
  2. a b Biblioteka Naukowa WIM [online], Wojskowy Instytut Medyczny, 5 września 2024 [dostęp 2024-09-05].
  3. Biblioteka Naukowa WIM [online], Wojskowy Instytut Medyczny, 5 września 2024 [dostęp 2024-09-05].
  4. a b Prof. dr hab. Mirosław Kłos, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-09-15].
  5. Google Scholar [online], scholar.google.pl [dostęp 2024-09-06].
  6. W.W. Jedrzejczak i inni, [Allogeneic transplantation of HLA-compatible bone marrow. Initial results], „Polski Tygodnik Lekarski (Warsaw, Poland: 1960)”, 43 (5), 1988, s. 125–130, ISSN 0032-3756, PMID3043396 [dostęp 2024-07-24].
  7. K. Sułek i inni, [Bone marrow transplantation after preoperative chemotherapy and total body irradiation. III. Case report], „Nowotwory”, 36 (4), 1986, s. 280–287, ISSN 0029-540X, PMID3299276 [dostęp 2024-07-24].
  8. K. Sułek i inni, [Successful autologous transplantation of circulating hematopoietic stem cells in acute myeloblastic leukemia], „Polskie Archiwum Medycyny Wewnetrznej”, 79 (4), 1988, s. 207–212, PMID2908387 [dostęp 2024-07-24].
  9. K. Sułek i inni, [Our first experience with allogeneic and autologous transplantation of hematopoietic stem cells], „Wiadomosci Lekarskie (Warsaw, Poland: 1960)”, 43 (23-24), 1990, s. 1155–1163, ISSN 0043-5147, PMID1983052 [dostęp 2024-07-24].
  10. Kazimierz Sułek, Płk prof. dr hab. med. Mirosław Kłos 2.01.1946-15.03.2008: wspomnienie, „Lekarz Wojskowy”, 86 (2/4), Wojskowy Instytut Medyczny, 2008, s. 117-118, ISSN 0024-0745 [dostęp 2024-10-04].
  11. Magdalena Łętowska, Jan Sabliński — wspomnienie, „Journal of Transfusion Medicine”, 12 (1), 2019, s. 42–45, DOI10.5603/JTM.2019.0015, ISSN 2080-1505 [dostęp 2024-09-05].
  12. Henryk Chmielewski, Nagroda Rektorska I stopnia, za pracę "The associations of HLA with psoriasis" [online], Wojskowa Akademia Medyczna im. gen. dyw. Bolesława Szareckiego, 9 maja 1997 [dostęp 2024-08-27].
  13. Ludzie Nauki [online], Ośrodek Przetwarzania Informacji – Państwowy Instytut Badawczy, 20 września 2024 [dostęp 2024-09-20].
  14. Ludzie Nauki [online], Ośrodek Przetwarzania Informacji – Państwowy Instytut Badawczy, 1 października 2024 [dostęp 2024-10-01].
  15. MIL lista pracowników