Mistrz Małgorzaty z Yorku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrz Małgorzaty z Yorku
Ilustracja
Karta z Aegidius of Roya
Data urodzenia

XV wiek

Dziedzina sztuki

malarstwo, iluminacja

Epoka

gotyk międzynarodowy

Mistrz Małgorzaty z Yorku – flamandzki miniaturzysta, iluminator, działający głównie w Brugii.

Działalność artystyczna[edytuj | edytuj kod]

Swój przydomek zawdzięcza iluminacjom wykonanym w dewocjonalnym manuskrypcie Jeana Gersona, napisanego dla Małgorzaty z Yorku, trzeciej żony Karola Śmiałego. Manuskrypt powstał w latach 1468 - 1477. Po raz pierwszy identyfikację taką dokonał niemiecki historyk sztuki Friederich Winkler[1]; podobną atrybucję nadał miniaturom wykonanych do czternastowiecznego rękopisu L'Ovide moralisé wykonanego dla Joanny Burgundzkiej, iluminacjom do dzieła Huberta Le Prevosta La vie de Saint Hubert i miniaturom we francuskim przekładzie Heinricha Seuse Horologium sapientiae[2]. Wszystkie prace zlecone zostały przez Louisa of Gruuthuse, niderlandzkiego dworzanina, bibliofila i mecenasa sztuki. Winkler przeanalizowawszy styl wykonanych iluminacji w manuskryptach powstałych w Brugii umieścił prace Mistrza Małgorzaty z Yorku pomiędzy stylem Vrelanta a Mistrza Modlitewnika Drezdeńskiego. Iluminacje Mistrza Małgorzaty są bardziej dojrzalsze niż prace Vrelanta przez co niemiecki historyk wysuną hipotezę, iż mogą one być wczesnymi pracami Mistrza Modlitewnika Drezdeńskiego. W 1930 roku, austriacki historyk Ottokar Smital w kolejnych ośmiu manuskryptach dopatrzył się w ich iluminacjach podobnego stylu do tego jaki prezentował Mistrz Małgorzaty z Yorku. Manuskrypty należały do Gruuthuse'a; wśród nich były kopie prac z francuskich przekładów Quintusa Curtiusa i Valeriusa Maximusa. Pierwotnie ilustracje przypisał Mistrzowi Ludwika Burgundzkiego, który okazał się tożsamy z Mistrzem Małgorzaty. Przy wielu iluminacjach można zauważyć rękę innych artystów m.in. Mistrza Fitzwilliam 268 [3].

Prawie wszystkie miniatury przypisywane Mistrzowi Małgorzaty z Yorku były ilustracjami do przekładów, najczęściej manuskryptów świeckich. Współpracował on z Liedetem i Mistrzem Antoniego Burgundzkiego przy Chroniques de France Jeana Froissarta.

Przypisywane prace[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowi Małgorzaty z Yorku przypisuje się wykonanie ilustracji do:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Biografia Friedericha Winklera. [dostęp 2014-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)].
  2. Friedrich Winkler, Die flämische Buchmalerei des XV und XVI Jahrhunderts: Künstler und Werke von den Brüdern van Eyck bis zu Simon Bening, Leipzig 1925 s.86, 165
  3. Kren i McKendrick 2003 ↓, s. 217-218.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Thomas Kren, Scot McKendrick: Illuminating the Renaissance: The Triumph of Flemish Manuscript Painting in Europe. Oxford University Press, 2003. ISBN 978-0892367030.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]