Przejdź do zawartości

Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 2010 – rzut oszczepem mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 2010
Złoty medal Złoty medal

Norwegia Andreas Thorkildsen

Srebrny medal Srebrny medal

Niemcy Matthias de Zordo

Brązowy medal Brązowy medal

Finlandia Tero Pitkämäki

Rzut oszczepem mężczyzn – jedna z konkurencji rozegranych podczas lekkoatletycznych mistrzostw Europy na Estadi Olímpic Lluís Companys w Barcelonie.

Do zawodów przystąpiło dwóch z trzech medalistów poprzednich mistrzostw Europy: złoty medalista Norweg Andreas Thorkildsen oraz drugi w Göteborgu Fin Tero Pitkämäki[1]. Brązowy medalista, Czech Jan Železný, kilka tygodni po mistrzostwach, we wrześniu 2006, zakończył karierę[2].

Terminarz

[edytuj | edytuj kod]
Data Godzina Runda
30 lipca 2010 Grupa A: 10:20
Grupa B: 12:00
Eliminacja[3]
31 lipca 2010 20:05 Finał[3]

Rekordy

[edytuj | edytuj kod]

Tabela prezentuje rekord świata[4], Europy[5] oraz czempionatu Starego Kontynentu[6], a także najlepsze rezultaty w Europy i na świecie w sezonie 2010 przed rozpoczęciem mistrzostw.

Rekord świata Czechy Jan Železný 98.48 Niemcy Jena 25 maja 1996
Rekord Europy Czechy Jan Železný 98.48 Niemcy Jena 25 maja 1996
Rekord mistrzostw Europy Wielka Brytania Steve Backley 89.72 Węgry Budapeszt 23 sierpnia 1998
Listy światowe[7] Norwegia Andreas Thorkildsen 90.37 Norwegia Florø 29 maja 2010
Listy europejskie[7] Norwegia Andreas Thorkildsen 90.37 Norwegia Florø 29 maja 2010

Lista startowa

[edytuj | edytuj kod]

Do zawodów zgłoszono w sumie 26 zawodników[8] z 14 krajów. Najliczniejszą grupę oszczepników do Barcelony przysłali Finowie – do Katalonii przybyło ich pięciu jednak do konkursu będzie mogło przystąpić tylko trzech z nich. W poniższej tabeli kolorem zaznaczono zawodników, którzy mimo bycia na pierwszych listach startowych ostatecznie nie wystąpią na stadionie.

Zawodnik Reprezentacja SB[9] PB[9]
Andreas Thorkildsen  Norwegia 90,37 91,59
Petr Frydrych  Czechy 88,23 88,23
Tero Pitkämäki  Finlandia 86,92 91,53
Teemu Wirkkala  Finlandia 86,53 87,23
Vítězslav Veselý  Czechy 86,45 86,45
Ilja Korotkow  Rosja 85,47 85,47
Harri Haatainen  Finlandia 84,53 86,63
Jakub Vadlejch  Czechy 84,47 84,47
Matthias de Zordo  Niemcy 84,38 84,38
Ołeksandr Pjatnycia  Ukraina 84,11 84,11
Vadims Vasiļevskis  Łotwa 84,08 90,73
Tero Järvenpää  Finlandia 83,91 86,68
Siergiej Makarow  Rosja 83,59 92,61
Antti Ruuskanen  Finlandia 83,45 87,33
Spirídon Lebésis  Grecja 82,90 82,90
Ainārs Kovals  Łotwa 82,33 86,64
Ēriks Rags  Łotwa 82,05 86,47
Uładzimir Kazłou  Białoruś 81,86 82,06
Roman Awramenko  Ukraina 81,12 81,12
Ioánnis Smaliós  Grecja 80,77 80,77
Jérôme Haeffler  Francja 80,37 80,37
Dmytro Kosynski  Ukraina 79,53 79,53
Csongor Olteán  Węgry 78,93 80,01
Gabriel Wallin  Szwecja 78,31 80,71
Martin Benák  Słowacja 76,42 76,42
Rafael Baraza  Hiszpania 76,21 76,21

Przebieg zawodów

[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje

[edytuj | edytuj kod]

Sportowcy w rundzie eliminacyjnej zostali podzieleni na 2 grupy. Aby dostać się do finału, w którym wystartowało 12 zawodników, należało rzucić co najmniej 81,00 m. W przypadku gdyby rezultat ten osiągnęła mniejsza liczba oszczepników kryterium awansu były najlepsze wyniki uzyskane przez startujących (q). Podobna sytuacja miałaby miejsce gdyby żaden ze startujących nie uzyskał wyznaczonego minimum. Sportowców podzielono na dwie grupy kwalifikacyjne: A i B.

Grupa A

[edytuj | edytuj kod]
Rezultaty
[edytuj | edytuj kod]

Minimum kwalifikacyjne w grupie A osiągnęło tylko dwóch miotaczy: Fin Teemu Wirkkala oraz Niemiec Matthias de Zordo. Po zakończeniu rywalizacji w grupie B okazało się, że jeszcze pięciu miotaczy z pierwszej grupy wywalczył – dzięki dobrym wynikom – awans do finału.

Poz. Imię i nazwisko 1 2 3 Rezultat Uwagi
1. Finlandia Teemu Wirkkala 76,89 83,57 83,57 Q
2. Niemcy Matthias de Zordo 74,89 77,82 82,34 82,34 Q
3. Łotwa Ainārs Kovals 78,58 78,22 79,32 79,32 q
4. Norwegia Andreas Thorkildsen X X 78,82 78,82 q
5. Ukraina Roman Awramenko 74,84 X 78,11 78,11 q
6. Czechy Vítězslav Veselý X 77,76 74,99 77,76 q
7. Rosja Siergiej Makarow 76,69 74,13 74,54 76,69 q
8. Węgry Csongor Olteán 76,53 75,05 X 76,53
9. Szwecja Gabriel Wallin 71,85 X 76,12 76,12
10. Czechy Jakub Vadlejch X 76,04 X 76,04
11. Grecja Ioánnis Smaliós 71,57 X 71,57

Grupa B

[edytuj | edytuj kod]
Rezultaty
[edytuj | edytuj kod]

Minimum kwalifikacyjne w grupie B osiągnął tylko jeden miotaczy: Fin Tero Pitkämäki. Po zakończeniu rywalizacji w grupie B okazało się, że jeszcze czterech miotaczy z pierwszej grupy wywalczył – dzięki dobrym wynikom – awans do finału.

Poz. Imię i nazwisko 1 2 3 Rezultat Uwagi
1. Finlandia Tero Pitkämäki 76,65 83,15 83,15 Q
2. Ukraina Dmytro Kosynski X 71,30 79,29 79,29 q
3. Łotwa Ēriks Rags X X 78,45 78,45 q
4. Czechy Petr Frydrych 77,56 X 75,96 75,96 q
5. Ukraina Ołeksandr Pjatnycia 77,20 X 77,54 77,54 q
6. Białoruś Uładzimir Kazłou X 76,29 72,33 72,33
7. Finlandia Harri Haatainen 75,83 X X 75,83
8. Francja Jérôme Haeffler 67,60 75,60 X 75,60
9. Hiszpania Rafael Baraza 71,96 68,22 73,34 73,34
10. Słowacja Martin Benák 73,18 X X 73,18
11. Rosja Ilja Korotkow 72,04 X 71,07 72,04
12. Łotwa Vadims Vasiļevskis X X 67,56 67,56

Podsumowanie eliminacji

[edytuj | edytuj kod]

Poniższa tabela przedstawia rezultaty rundy eliminacyjnej po scaleniu wyników z grupy A i grupy B. Kolorem wyróżniono zawodników, którzy awansowali do finału.

Poz. Grupa Imię i nazwisko Reprezentacja Rezultat Uwagi
1 A Teemu Wirkkala  Finlandia 83,57 Q
2 B Tero Pitkämäki  Finlandia 83,15 Q
3 A Matthias de Zordo  Niemcy 82,34 Q
4 A Ainārs Kovals  Łotwa 79,32 q
5 B Dmytro Kosynski  Ukraina 79,29 q
6 A Andreas Thorkildsen  Norwegia 78,82 q
7 B Ēriks Rags  Łotwa 78,45 q
8 A Roman Awramenko  Ukraina 78,11 q
9 A Vítězslav Veselý  Czechy 77,76 q
10 B Petr Frydrych  Czechy 77,56 q
11 B Ołeksandr Pjatnycia  Ukraina 77,54 q
12 A Siergiej Makarow  Rosja 76,69 q
13 A Csongor Olteán  Węgry 76,53
14 B Uładzimir Kazłou  Białoruś 76,29
15 A Gabriel Wallin  Szwecja 76,12
16 A Jakub Vadlejch  Czechy 76,04
17 B Harri Haatainen  Finlandia 75,83
18 B Jérôme Haeffler  Francja 75,60
19 B Rafael Baraza  Hiszpania 73,34
20 B Martin Benák  Słowacja 73,18
21 B Ilja Korotkow  Rosja 72,04
22 A Ioánnis Smaliós  Grecja 71,57
23 B Vadims Vasiļevskis  Łotwa 67,56

Finał

[edytuj | edytuj kod]

Do finału awansowało 12 zawodników. Po 3 kolejkach rzutów pozostała czołowa ósemka, która walczyła o tytuł mistrza Europy. Już po pierwszych trzech seriach z rywalizacji odpadł jeden z faworytów, wicelider tabel światowych, Czech Petr Frydrych. Złoty medal rzutem na odległość 88,37 zapewnił sobie w drugiej kolejce broniący tytułu Norweg Andreas Thorkildsen. Po pierwszej serii rzutów niespodziewanym liderem był młody niemiecki oszczepnik Matthias de Zordo, który rezultatem 86,22 ustanowił swój rekord życiowy. W drugiej kolejce Niemiec poprawił swój wynik rzucając 87,11 jednak po chwili Thorklidsen odpowiedział rzutem na odległość 88,37 i objął prowadzenie, którego nie oddał do końca konkursu. Trzecie miejsce, dzięki rzutowi w piątej kolejce na odległość 86,67 zapewnił sobie wicemistrz Europy z 2006 roku Tero Pitkämäki, który walkę o brąz stoczył ze swoim rodakiem Teemu Wirkkala oraz Ukraińcem Ołeksandrem Pjatnycią.

Poz. Imię i nazwisko Narodowość 1 2 3 4 5 6 Rezultat Uwagi
1 Złoty medal Andreas Thorkildsen  Norwegia 86.32 88.37 86.30 84.12 83.40 88.37
2 Srebrny medal Matthias de Zordo  Niemcy 86.22 87.81 87.06 x x 84.12 87.81 Rekord życiowy
3 Brązowy medal Tero Pitkämäki  Finlandia 81.47 x 82.30 83.96 86.67 86.31 86.67
4 Ołeksandr Pjatnycia  Ukraina 81.24 80.91 78.91 82.01 76.59 x 82.01
5 Teemu Wirkkala  Finlandia 78.52 76.94 81.76 x 81.14 81.31 81.76
6 Ainārs Kovals  Łotwa 81.19 x x x 75.19 80.55 81.19
7 Siergiej Makarow  Rosja 80.86 78.31 78.89 x x 80.86
8 Roman Awramenko  Ukraina x x 78.65 x x 79.52 79.52
9 Vítězslav Veselý  Czechy 69.42 x 77.83 77.83
10 Petr Frydrych  Czechy 77.30 76.69 76.76 77.30
11 Ēriks Rags  Łotwa x 76.93 76.08 76.93
12 Dmytro Kosynski  Ukraina x 73.26 73.11 73.26

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 2006 European Championships – results. european-athletics.org. [dostęp 2010-07-29]. (ang.).
  2. Jan Żelezny [online], znanisportowcy.pl [dostęp 2010-07-29] (ang.).
  3. a b European Athletics Championships, Barcelona/ESP 27 July – 1 August 2010 – Timetable [online], european-athletics.org [dostęp 2010-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2010-08-20] (ang.).
  4. World Outdoor Records – Men [online], iaaf.org [dostęp 2010-07-29] (ang.).
  5. Area Outdoor Records – Men – EUROPE [online], iaaf.org [dostęp 2010-07-29] (ang.).
  6. European Championships Best Performances Men [online], european-athletics.org [dostęp 2010-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-07] (ang.).
  7. a b Thorkildsen kasta over 90 meter. nrk.no. [dostęp 2010-07-29]. (norw.).
  8. European Athletics Championships - Barcelona 2010. European Athletics. [dostęp 2015-12-12]. (ang.).
  9. a b Przed mistrzostwami Europy.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]