Miłocin (Rzeszów)

Miłocin
	część Rzeszowa
	; Kaplica św. Huberta
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miasto	Rzeszów
W granicach Rzeszowa	1 stycznia 2019; (wcześniej 1971, 1977, 2010)
SIMC	0650057
Populacja (2011); • liczba ludności	; 742
Strefa numeracyjna	17
Tablice rejestracyjne	RZ
	Położenie na mapie Rzeszowa Miłocin
	Położenie na mapie Polski Miłocin
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Miłocin
	50°04′33″N 21°59′15″E/50,075833 21,987500

Miłocin – część Rzeszowa^[4]^[2], umowna dzielnica miasta, dzielącą się administracyjnie na dwie jednostki pomocnicze – osiedla: Osiedle Miłocin oraz Osiedle Miłocin – św. Huberta.

Miłocin leży w północnej części Rzeszowa. Zajmuje powierzchnię ponad 2,2 km² i jest zamieszkiwany łącznie przez ok. 2 tys. osób. W północnej części Miłocina, na północ od linii kolejowej Kijów-Lipsk leży Osiedle Miłocin – św. Huberta, utrzymała się ulicowa zabudowa jednorodzinna charakterystyczna dla przedmieść, z rozbudowującymi się obecnie nowymi zespołami domów jednorodzinnych i osiedlami szeregówek.

Miłocin jest siedzibą parafii św. Huberta, należącej do dekanatu Rzeszów Fara, diecezji rzeszowskiej.

Włączanie do Rzeszowa

1971 – W 1971 w ramach regulacji ówczesnej granicy Rzeszowa miała miejsce wymiana gruntów z wsią Miłocin, w ramach której włączono do miasta małą enklawę w okolicy ul. Borowej^{[potrzebny przypis]}.
1977 – W 1977, w czasie kolejnej zmiany granic Rzeszowa, włączono do miasta niewielki fragment wsi (29 ha) w okolicy obecnej ul. Ślusarczyka, gdzie powstało Osiedle Baranówka IV B^[5].
2010 – 1 stycznia 2010 nastąpiło kolejne powiększenie miasta o tereny Osiedla Miłocin (tzw. Kolonia) o powierzchni 124,20 ha^[6], zabudowane miejskim osiedlem domków jednorodzinnych i szeregówek. Nowe ulice osiedla noszą nazwy przypraw, np. ul. Miętowa, Laurowa, Waniliowa. Na tym osiedlu znajduje się również stara zabudowa szkoły rolniczej pochodząca z XIX-wiecznej fundacji rzeszowianina Jana Towarnickiego z 1905 roku – obecnie Zespół Szkół Agroprzedsiębiorczości oraz jedna z wyższych uczelni Rzeszowa: Wyższa Szkoła Inżynieryjno-Ekonomiczna w Rzeszowie. Przyłączona w 2010 r. do Rzeszowa południowa część Miłocina stanowi Osiedle Miłocin składające się z wybudowanych tu w latach 80. i 90. XX wieku domów jednorodzinnych i szeregówek w zwartej, miejskiej zabudowie pozbawionej całkowicie zabudowy gospodarczej i położonej na skraju rzeszowskiej dzielnicy mieszkaniowej Baranówka, tworząc z nią funkcjonalnie jednolitą całość. Na terenie Osiedla Miłocin przy zabytkowym zespole szkół rolniczych znajduje się zabytkowy park, z gatunkami drzew będącymi pod ochroną. Na obszarze dzielnicy ulokowana też będzie część Podkarpackiego Parku Naukowo-Technologicznego.
2019 – Do końca grudnia 2018 roku północna część dzielnicy stanowiła jeszcze odrębną podmiejską wieś w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, administracyjnie należącą do oddalonej o około 10km siedziby gminy miejsko-wiejskiej w Głogowie Małopolskim^[7]. Z dniem 1 stycznia 2019 roku pozostała część Miłocina została włączona w całości do Rzeszowa, tworząc Osiedle Miłocin – św. Huberta, z zabytkową kaplicą św. Huberta pochodzącą z fundacji rodu Lubomirskich, dawnych właścicieli m.in. Rzeszowa i ówczesnego Miłocina^[1].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b Dz.U. z 2018 r. poz. 1456
↑ ^a ^b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-02-24].
↑ Rozporządzenie w sprawie zmian w podziale administracyjnych z dniem 1.01.2019 (Dz.U. z 2018 r. poz. 1456).
↑ Dz.U. z 1977 r. nr 2, poz. 12
↑ Dz.U. z 2009 r. nr 120, poz. 1000
↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).

Linki zewnętrzne

Miłocin 2(2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 436 .

[znies-1] Dz.U. z 2018 r. poz. 1456

[teryt-2] TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].

[nsp-3] GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-02-24].

[DzU-4] Rozporządzenie w sprawie zmian w podziale administracyjnych z dniem 1.01.2019 (Dz.U. z 2018 r. poz. 1456).

[5] Dz.U. z 1977 r. nr 2, poz. 12

[6] Dz.U. z 2009 r. nr 120, poz. 1000

[roz-7] Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Części miasta wg TERYT	Baranówka Biała Budy Budziwój Bzianka Chabka Dębina Dół Drabinianka Dworzysko Działy Góra (SIMC 0665774) Góra (SIMC 0666064) Górka Górna Słocina Hiszpanka Kogutówka Kolonia Łany (SIMC 0665739) Łany (SIMC 0666070) Matysówka Miłocin (SIMC 0650057) Miłocin (SIMC 0974185) Na Okrążkach Nowe Budy Nowe Miasto Pieronka Pobitno Pod Racławówką Pod Staroniwą Podlesie Podłęże Pogwizdów Nowy Półanek Porąbki Potoki Przybyszówka Przybyszówka Dolna Przybyszówka Górna Przylasek Pustki Słocina (SIMC 0652850) Słocina (SIMC 0974222) Stare Budy Staromieście Staroniwa Stawki Szajerówka Świdrówka Święty Roch Wilkowyja Za Koleją Zagumnie Zalesie Załęże Zwięczyca (SIMC 0645398) Zwięczyca (SIMC 0974274) Żabnik
Inne części	Ruska Wieś Śródmieście
Osiedla (jednostki pomocnicze gminy)	1000-Lecia Baranówka Biała Budziwój Bzianka Dąbrowskiego Drabinianka Franciszka Kotuli Generała Grota Roweckiego Generała Władysława Andersa Kmity Krakowska-Południe Króla Stanisława Augusta Matysówka Mieszka I Miłocin-św. Huberta Miłocin Nowe Miasto Paderewskiego Piastów Pobitno Pogwizdów Nowy Pułaskiego Przybyszówka Słocina Staromieście Staroniwa Śródmieście Wilkowyja Zalesie Zawiszy Czarnego Zwięczyca Załęże