Przejdź do zawartości

Miłosz Horodyski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł od 2013-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Miłosz Horodyski
Miłosz Rafał Horodyski
Data i miejsce urodzenia

1974
Kraków, Polska

Zawód, zajęcie

reportażysta, reżyser i realizator filmowy, kulturoznawca, dziennikarz, nauczyciel akademicki

Miłosz Rafał Horodyski (ur. 1974 w Krakowie) – artysta, pisarz, reportażysta, reżyser i realizator filmowy, kulturoznawca, dziennikarz, nauczyciel akademicki.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Artysta[1] Instytutu Sztuk Progresywnych związany z ASP w Krakowie[2][3], pisarz[4][5], PR-owiec[6]. Pełnił funkcję zastępcy dyrektora TVP3 w Krakowie jako szef Regionalnej Agencji Producenckiej[7]. Prezes Apollo Film. Twórca filmów dokumentalnych[8] emitowanych w TVP1, TVP2, TVP Historia[9] i TVP3. Za film „Dla dobra służby”[10] otrzymał nagrodę na 20 Festiwalu Mediów „Człowiek w zagrożeniu”[11]. Nagrodzony Nagrodą Dziennikarzy Małopolski 2012 w kategorii reportaż społeczny[12]. Za film „Hutnik – historia pisana powielaczem” otrzymał medal 25-lecia Solidarności. Wyróżniony nagrodą specjalną na XXVII Międzynarodowym Katolickim Festiwalu Filmów i Multimediów Niepokalanów 2012. Kilkukrotny laureat konkursu Filmoteka Małopolska[13]. Dziennikarz radiowy[14]. Wykładowca w Zakładzie Teorii Sztuki Mediów Wydziału Intermediów ASP w Krakowie[15], uczestnik wielu wystaw indywidualnych[16] i zbiorowych[17]. Wyróżniony na III Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym Kolaż – Asamblaż 2018[18] Autor prac naukowych z zakresu mitów współczesności[19][20][21], kultury audiowizualnej i języka nowych mediów oraz nowych technologii. W końcu lat 80 XX w. związany z ruchem Federacja Młodzieży Walczącej[22]. Członek Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego[23], członek założyciel Stowarzyszenia „Sieć Solidarności”[24] oraz Centrum Społeczności Żydowskiej w Krakowie.

Filmy dokumentalne

[edytuj | edytuj kod]
  • 2007 Czerwony maj, realizacja i scenariusz – emisja TVP2
  • 2007 Pałka i Konstytucja, realizacja i scenariusz – emisja TVP2
  • 2007 Hutnik- historia pisana powielaczem, reżyseria, scenariusz, zdjęcia – emisja TVP2[25][26]
  • 2008 Tożsamość wolności, realizacja, montaż – emisja TVP Kraków[27]
  • 2008 Nowa Huta walczy!, reżyseria, scenariusz, zdjęcia – emisja TVP Historia[26]
  • 2008 Niewidzialni drukarze, reżyseria, scenariusz, zdjęcia, montaż – emisja TVP Historia[26]
  • 2009 Dymy nad Arką Pana, realizacja, montaż – emisja TVP 1, pokaz plenerowy w 20 rocznicę wyborów czerwcowych na Rynku Głównym w Krakowie[28]
  • 2009 Plotka pod dozorem specjalnym, realizacja, montaż – emisja TVP 1
  • 2009 Niebezpieczne twarze, realizacja – emisja TVP Kraków[29]
  • 2009 Myśli niecenzurowane, realizacja, montaż – emisja TVP Kraków
  • 2010 Dla dobra służby, realizacja – emisja TVP Kraków[30]
  • 2011 Ukryte taśmy stanu wojennego, współpraca realizatorska – emisja TVP 2[31]
  • 2014 Krakowska „Solidarność”: Geneza, realizacja – emisja TVP Kraków
  • 2015 Od „Solidarności” do samorządności, realizacja
  • 2016 Arka Wolności, realizacja

Publikacje naukowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Ufo – mit współczesności [w:] Nomos kwartalnik religioznawczy (2000/ 30-31)[19]
  • Bliskie spotkania z istotami z kosmosu jako współczesna percepcja Nadprzyrodzonego, [w:] Nadprzyrodzone pod red. Elżbiety Przybył (2001)[32]
  • Globalizacja, antyglobaliści i głód mitu, [w:] Państwo i Społeczeństwo (2002)[33]
  • Inforozrywka i tabloidyzacja mediów jako sposób mitologizacji świata, [w:] Konwergencja mediów – orientacje i praktyki badawcze (2013)[34]
  • Między sztuką a komercją. Reklama Banku Pekao S.A. w latach 1948–1989. (2022)
  • Człowiek wobec przełomowych technologii, [w:] Metaświat. Prawne i techniczne aspekty przełomowych technologii. (2023)[35]
  • Future literacy oraz kompetencje przyszłości, jako odpowiedź na wyzwania współczesnego projektowanie bezpieczeństwa (2023)[36]
  • Dotknięcie bezgraniczności metaświata, [w:] Od modernizmu do metaświata. (2023)

Książki literackie

[edytuj | edytuj kod]
  • Straszne skutki awarii odkurzacza, [w:] Utopay. Antologia opowiadań futurystycznych. (2022)
  • Bezgłowy kurczak i wyczekiwana apokalipsa. (2024)

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Miłosz Horodyski – Art Decorum Galeria Sztuki Współczesnej Kraków [online], www.art-decorum.pl [dostęp 2024-01-21].
  2. ↑ mgr Miłosz Horodyski | Wydział Intermediów – Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie [online], www.intermedia.asp.krakow.pl [dostęp 2019-05-29] (pol.).
  3. ↑ Miłosz Horodyski „Coca-Colaż” [online], Going [dostęp 2019-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-23] (pol.).
  4. ↑ z, Miłosz Horodyski: w opowieściach szukamy sensu życia [online], KRKnews, 29 stycznia 2023 [dostęp 2023-02-10] (pol.).
  5. ↑ Wydawnictwo HARDE [online], wydawnictwoharde.pl [dostęp 2024-01-21].
  6. ↑ Miłosz Horodyski koordynatorem ds. komunikacji i PR w Grupie LOTOS [online], www.proto.pl, 4 lutego 2019 [dostęp 2019-02-11] (pol.).
  7. ↑ Kto jest kim – TVP3 Kraków – Telewizja Polska S.A. [online], TVP Kraków [zarchiwizowane z adresu 2016-11-04].
  8. ↑ Miłosz Horodyski [online], FilmPolski [dostęp 2019-02-11] (pol.).
  9. ↑ Nowa Huta walczy (2008) – Telemagazyn.pl [online], www.telemagazyn.pl [dostęp 2019-02-11] (pol.).
  10. ↑ Telewizja Polska S.A, Dla dobra służby [online], krakow.tvp.pl [dostęp 2019-02-11] (pol.).
  11. ↑ Nagrody XX Festiwalu Mediów.
  12. ↑ Kapituła, Laureaci 2012 [online], Nagroda Dziennikarzy Małopolski, 1 marca 2016 [dostęp 2019-02-11] (pol.).
  13. ↑ Filmoteka Małopolska 2015. Przegląd wyróżnionych filmów [online], cojestgrane24.wyborcza.pl [dostęp 2019-02-11] (pol.).
  14. ↑ Wycieczki słowne (archiwalna) [online], www.radiokrakow.pl [dostęp 2023-02-10] (pol.).
  15. ↑ Zakład Teorii Sztuki – Wydział Intermediów [online], intermedia.asp.krakow.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  16. ↑ n, Wystawa malarstwa i kolażu Miłosza Horodyskiego pt. „Coca-Colaż” w Pałacu Sztuki! [online], Kulturatka.pl - wydarzenia kulturalne w Krakowie, koncerty, festiwale, kino, teatr, wystawy, literatura | Krakowski serwis kulturalny [dostęp 2019-02-11] (pol.).
  17. ↑ BWA – Sylwia Lis-Persona – Anita Sadlej Stelmach – Miłosz Horodyski – ARTEFACTORIUM – sztuka papieru – kolaż – asamblaż – 15.02. – 10.03.2019 r. [online], bwasandomierz.pl [dostęp 2023-02-10].
  18. ↑ z, Protokół z posiedzenia Komisji Nagradzającej III Ogólnopolskiego Konkursu Plastycznego Kolaż-Asamblaż, Olkusz 11 XI 2018 r. [online], Galeria Sztuki Współczesnej, 14 listopada 2018 [dostęp 2019-02-11] (pol.).
  19. ↑ a b Miłosz Horodyski, UFO. Mit współczesności, „Nomos” (30–31), 2000, ISSN 1230-7858 [dostęp 2024-01-21].
  20. ↑ Jan Sochaczewski, Sekta scjentologów walczy z BBC i wita kosmitów [online], Dziennik.pl, 18 maja 2007 [zarchiwizowane z adresu 2009-10-20].
  21. ↑ M.Horodyski Globalizacja, antyglobaliści i głód mitu w: Państwo i Społeczeństwo 2002/2/2.
  22. ↑ Stowarzyszenie Federacji Młodzieży Walczącej: Horodyski Miłosz [online], www.fmw.org.pl [dostęp 2019-02-11].
  23. ↑ Członkowie Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego [online] [dostęp 2019-02-11] [zarchiwizowane z adresu 2021-06-19] (pol.).
  24. ↑ Stowarzyszenie Sieć Solidarności | Lista członków [online], www.sss.net.pl [dostęp 2019-02-13] (pol.).
  25. ↑ Filmpolski.Pl – „Hutnik”. Historia Pisana Powielaczem [online], www.filmpolski.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  26. ↑ a b c Ośrodek kultury im. C.K.Norwida.
  27. ↑ „Tożsamość wolności” dailymotion.com.
  28. ↑ „Drogi do wolności” – plenerowa projekcja filmów na 20 rocznicę 4 czerwca 1989 w Krakowie.
  29. ↑ „Niebezpieczne twarze” www.tvp.pl.
  30. ↑ „Dla dobra służby” tvp.pl.
  31. ↑ Ukryte taśmy stanu wojennego rp.pl.
  32. ↑ Miłosz Horodyski, Bliskie spotkania z istotami z kosmosu jako współczesna forma percepcji nadprzyrodzonego, Kraków: „Nomos”, 2003, ISBN 978-83-88508-56-1 [dostęp 2024-01-21].
  33. ↑ Miłosz Horodyski, Globalizacja, antyglobaliści i głód mitu, 2002, ISSN 1643-8299 [dostęp 2024-01-21] (pol.).
  34. ↑ Renata Szczepaniak, Konwergencja mediów – orientacje i praktyki badawcze, Wydawnictwo Róża Wiatrów, 2013, ISBN 978-83-62012-03-9 [dostęp 2024-01-21] (pol.).
  35. ↑ „Metaświat. Prawne i technologiczne aspekty przełomowych technologii” pod red. Romana Biedy, Zbigniewa Okonia [online], www.se.pl [dostęp 2024-01-21] (pol.).
  36. ↑ Edyta Sadowska, Miłosz Horodyski, Future literacy oraz kompetencje przyszłości, jako odpowiedź na wyzwania współczesnego projektowanie bezpieczeństwa, „Nauka i Społeczeństwo. Przegląd nauk społecznych, technicznych, medycznych i pedagogicznych”, 2 (1), 2021, s. 121–132, ISSN 2719-9142 [dostęp 2024-01-21] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Miłosz_Horodyski&oldid=74101252”