Trzęślica modra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Molinia caerulea)
Trzęślica modra
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

trzęślica

Gatunek

trzęślica modra

Nazwa systematyczna
Molinia caerulea (L.) Moench
Synonimy
  • M. coerulea (L.) Moench
  • M. coerulea Moench

Trzęślica modra, t. jednokolankowa (Molinia caerulea) – gatunek roślin z rodziny wiechlinowatych. gatunek szeroko rozpowszechniony w całej Europie, Azji i Ameryce Północnej. Występuje na całym niżu Polski.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Wieloletnia trawa kępowa. Tworzy zwarte i gęste kępy.
Łodyga
Źdźbła osiągają wysokość do 1 m. Międzywęźla silnie wydłużone, stąd pozorność 1-kolankowa, te są skupione u dołu źdźbła.
Liście
Liście szorstkie i owłosione, z pochwami dołem nachodzącymi na siebie.
Kwiaty
Zebrane w kwiatostan – wąską, i długą wiechę, której gałązki wznoszą się prawie pionowo. Kłoski wybarwiają się na kolor brunatnofioletowy.
Kwitnie od lipca do września.
Owoc
Owocem jest lekki, okryty plewkami ziarniak.

Ekologia i biologia[edytuj | edytuj kod]

Występuje przede wszystkim na mokrych łąkach oraz w wilgotnych borach i brzezinach bagiennych. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Molinion caeruleae[3]. Korzenie tej trawy żyją w symbiozie z licznymi gatunkami grzybów.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Ma niewielką wartość paszową, wyłącznie w młodym stadium.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-21] (ang.).
  3. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.