Monaster Świętych Cierpiętników Carskich

Monaster Świętych Cierpiętników Carskich

Монастырь в честь Святых Царственных Страстотерпцев

Cerkiew św. Mikołaja w kompleksie klasztornym
Państwo	Rosja
Obwód	swierdłowski
Miejscowość	okolice Jekaterynburga
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Rodzaj klasztoru	monaster
Eparchia	jekaterynburska
Archimandryta	Meliton (Zybin)
Klauzura	nie
Typ monasteru	męski
Obiekty sakralne
Cerkiew	Świętych Cierpiętników Carskich
Cerkiew	św. Mikołaja
Cerkiew	św. Serafina z Sarowa
Założyciel klasztoru	Wincenty (Morar)
Styl	staroruski
Materiał budowlany	drewno
Data budowy	od 2001
Położenie na mapie Jekaterynburga Monaster Świętych Cierpiętników Carskich
Położenie na mapie Rosji Monaster Świętych Cierpiętników Carskich
Położenie na mapie obwodu swierdłowskiego Monaster Świętych Cierpiętników Carskich
56°56′36″N 60°28′28″E
Strona internetowa

Monaster Świętych Cierpiętników Carskich (ros. Монастырь в честь Святых Царственных Страстотерпцев) – męski klasztor prawosławny w uroczysku Ganina Jama w okolicach Jekaterynburga, w eparchii jekaterynburskiej, założony na miejscu, gdzie 17 lipca 1918 czekiści jekaterynburscy ukryli szczątki zamordowanego cara Mikołaja II Romanowa, jego rodziny i służących.

Historia

W nocy z 16 na 17 lipca 1918 w tzw. domu Ipatiewa w Jekaterynburgu zostali zamordowani ostatni car Rosji Mikołaj II, jego żona Aleksandra, córki Olga, Tatiana, Maria i Anastazja, syn Aleksy, członkowie ich służby i lekarz. W celu ukrycia tego faktu zwłoki rozstrzelanych wrzucono do uroczyska Czterech Braci w okolicy miasta.

Według oficjalnej witryny monasteru już w latach 70. XX wieku pojawił się nieformalny kult zamordowanej rodziny carskiej. Wierni przychodzili na miejsce pochówku Romanowów, traktując je jak grób świętych. 7 lipca 1991 z błogosławieństwa arcybiskupa jekaterynburskiego i wierchoturskiego Melchizedeka w uroczysku ustawiono pamiątkowy krzyż. Miejsce to stało się celem oficjalnych procesji i nabożeństw (pierwszą Świętą Liturgię odsłużono w 1995). W 2000 kult rodziny carskiej został usankcjonowany przez Sobór Biskupów Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, który zaliczył Romanowów w poczet świętych z tytułem świętych cierpiętników (strastotierpcy).

W 2000 patriarcha moskiewski i całej Rusi Aleksy II wyraził myśl, iż najlepszym upamiętnieniem miejsca ich pochówku byłoby wzniesienie monasteru. W październiku tego samego roku arcybiskup jekaterynburski i wierchoturski Wincenty położył kamień węgielny pod budowę głównej cerkwi Świętych Cierpiętników Carskich w przyszłym kompleksie klasztornym. Monaster został oficjalnie założony przez tego samego hierarchię 28 grudnia 2000. W następnych latach w kompleksie zabudowań klasztornych wzniesiono kolejne świątynie: św. Serafina z Sarowa, św. Sergiusza z Radoneża, św. Mikołaja, św. Hioba oraz nadbramną cerkiew Iwerskiej Ikony Matki Bożej. Cerkiew św. Hioba i cerkiew nadbramna uległy zniszczeniu w pożarze. W 2013 położony został kamień węgielny pod budowę kolejnej cerkwi, na patronkę której wybrano ikonę Matki Bożej „Władająca”. W 2014 metropolita jekaterynburski i wierchoturski Cyryl odprawił w tejże świątyni pierwsze nabożeństwo, zaś rok później budowla została w pełni ukończona i wyświęcona.

W klasztorze przechowywany jest krzyż z relikwiami 40 różnych świętych oraz z fragmentem drzewa Krzyża Pańskiego, który uważany jest za cudowny (w niewyjaśniony sposób wydziela mirrę), ikona św. Mikołaja należąca pierwotnie do ostatnich Romanowów, jak również ikona Matki Bożej znajdująca się pierwotnie w celi świętego mnicha Serafina z Sarowa. Przy monasterze działa muzeum poświęcone Mikołajowi II i jego rodzinie, eksponujące m.in. przedmioty należące do Romanowów w okresie uwięzienia w Jekaterynburgu.