Monaster Przemienienia Pańskiego w Podgórzu

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Monaster Przemienienia Pańskiego
Ilustracja
Dawna cerkiew klasztorna, ob. katolicki kościół
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Podgórze (Spas)

Kościół

Kościół katolicki, pierwotnie Patriarchat Konstantynopolitański

Właściciel

Zakon Bazylianów Świętego Jozafata

Klauzura

nie

Obiekty sakralne
Cerkiew

Przemienienia Pańskiego

Data zamknięcia

po 1723

Data zburzenia

uległ zniszczeniu po zamknięciu

Położenie na mapie gminy wiejskiej Chełm
Mapa konturowa gminy wiejskiej Chełm, po lewej znajduje się punkt z opisem „Monaster Przemienienia Pańskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Monaster Przemienienia Pańskiego”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Monaster Przemienienia Pańskiego”
Położenie na mapie powiatu chełmskiego
Mapa konturowa powiatu chełmskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Monaster Przemienienia Pańskiego”
Ziemia51°09′16″N 23°21′20″E/51,154444 23,355556

Monaster Przemienienia Pańskiego – prawosławny, następnie bazyliański monaster w Podgórzu.

Pierwsza wzmianka o funkcjonowaniu „starego” klasztoru prawosławnego w Podgórzu (pierwotnie Monastyrze, następnie Spasie) pochodzi z 1440[1] i pochodzi z dokumentu metropolity kijowskiego Izydora[2]. Monaster znajdował się w odosobnionym miejscu w lesie[1].

Znaczenie monasteru w Spasie było na tyle duże, że jego przełożony, noszący każdorazowo godność ihumena, należał do kapituły eparchii chełmskiej. W 1570 król Zygmunt II August uposażył przełożonego klasztoru, kolejne przywileje nadał wspólnocie Zygmunt III Waza w 1595. Rok później mnisi z klasztoru odrzucili postanowienia unii brzeskiej. Dopiero w 1622 zostali zmuszeni do przyjęcia katolicyzmu w obrządku bizantyńskim. Prawosławni starali się odzyskać klasztor jeszcze w połowie stulecia i między lutym a grudniem 1650 zdołali go opanować. Ostatecznie unici odzyskali monaster, a unicki biskup chełmski Jakub Jan Susza szczególnie się nim opiekował. Cztery lata później część dóbr klasztornych została oddana w dzierżawę[2].

W XVIII w., wobec spadku liczby mnichów, monaster został zamknięty, ostatnia wzmianka o jego istnieniu pochodzi z 1723. Dawna monasterska cerkiew w Spasie pozostała czynna jako parafialna[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b K. Prożogo, Podgórze - Kościół z XVII wieku. [dostęp 2013-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  2. ↑ a b c Podgórze. [dostęp 2013-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Monaster_Przemienienia_Pańskiego_w_Podgórzu&oldid=70514539”