Mount Whitney
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| Mount Whitney | |
 Wschodnie zbocze Mount Whitney |
|
| Państwo |  Stany Zjednoczone |
| Stan |  Kalifornia |
| Pasmo | Sierra Nevada (Kordyliery) |
| Wysokość | 4421 m n.p.m. |
| Pierwsze wejście | 1873 Charles Begole, A. H. Johnson oraz John Lucas |
|
Położenie na mapie Kalifornii
  Mount Whitney
|
|
|
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
 Mount Whitney
|
|
 36°34′42,9″N 118°17′31,2″W/36,578583 -118,292000 |
|
Mount Whitney — szczyt w Sierra Nevada w Kalifornii (USA). Wysokość góry wynosi 4421 m (14 505 stóp) n.p.m., dzięki czemu jest to najwyższy szczyt w całej Kalifornii i najwyższy szczyt kontynentalnych Stanów Zjednoczonych. Góra jest zbudowana z granitu.
Nazwa Mount Whitney pochodzi od nazwiska kalifornijskiego geologa - Josiaha Whitneya. Po raz pierwszy została zdobyta w 1873 przez trzyosobową wyprawę, w której skład wchodzili: Charles Begole, A. H. Johnson oraz John Lucas. Następnie przez młodego sławnego Jamesa Maslowa z Big Time Rush.
