Mychajło Fyłypczuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mychajło Fyłypczuk
Михайло Андрійович Филипчук
Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1955
Potoczek, ZSRR

Data i miejsce śmierci

31 lipca 2016
Chiszewice, Ukraina

Zawód, zajęcie

Archeolog, historyk

Narodowość

ukraińska

Tytuł naukowy

Kandydat historii

Alma Mater

Uniwersytet Czerniowiecki

Dzieci

Andrij Fyłypczuk

Mychajło Andrijowycz Fyłypczuk (ukr. Михайло Андрійович Филипчук, ur. 19 grudnia 1955 w Potoczeku, zm. 31 lipca 2016 we Chiszewicach) – ukraiński archeolog, historyk. Kandydat historii (1996), dyrektor Instytutu Archeologii Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Iwana Franki[1][2].

Jest znany ze swoich badań archeologicznych w Pleśnisku. Zwrócił uwagę ukraińskich i europejskich badaczy na ten zabytek. Ojciec Andrija Fyłypczuka, który kontynuował badania zabytku[1][3].

Biografia[edytuj | edytuj kod]

W 1982 r. ukończył studia na Wydziale Historii Uniwersytetu Czerniowieckiego. Jest uczniem doktorów historii Iriny Rusanowej i Borysa Tymoszczuka[1][2].

W latach 1984-1986 pracował jako wykładowca w Wynohradiwskiej Szkole Politechnicznej i Zawodowej nr 34; 1987–2000 – pracownik naukowy w Katedrze Archeologii Instytutu Ukrainoznawstwa im. Krypiakewycza Narodowej Akademii Nauk Ukrainy, 1996–1997 – zastępca dyrektora ds. badań Centrum Badawczo-Rozwojowego "Ratownicza Służba Archeologiczna" Instytutu Archeologii Narodowej Akademii Nauk Ukrainy. Od 1999 r. – profesor nadzwyczajny Katedry Archeologii, Starożytności i Średniowiecza Uniwersytetu Lwowskiego. W 2000 r. został kierownikiem Instytutu Archeologii na Lwowskim Uniwersytecie Narodowym im. Iwana Franki[1][2].

W latach 1990–2016 kierował Archeologiczną Ekspedycją Pleśniska; był jednym z inicjatorów utworzenia i czołowym badaczem Administracji Rezerwatu Historyczno-Kulturowego „Starożytny Pleśnisk”. Uczestniczył w ponad 40 ekspedycjach archeologicznych w obwodach czerniowieckim, tarnopolskim, iwanofrankowskim, lwowskim i zakarpackim. Jest autorem ponad 80 artykułów i czterech monografii[1][2].

W latach 2000–2010 był członkiem Rady Naukowej Wydziału Historycznego Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Iwana Franki. W 1991 r. odbył staż w Instytucie Prehistorii i Historii Wczesnej na Uniwersytecie Wiedeńskim[1].

Zainteresowania badawcze: zagadnienia wczesnosłowiańskie: etnogeneza Słowian; periodyzacja i chronologia zabytków z drugiej połowy pierwszego tysiąclecia n.e. w ukraińskim regionie karpackim; system osadnictwa ukraińskiego regionu karpackiego w pierwszym tysiącleciu n.e.; procesy państwotwórcze w zachodnim regionie ukraińskim w drugiej połowie pierwszego tysiąclecia n.e. na podstawie materiałów archeologicznych[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Помер директор Інституту археології ЛНУ, дослідник Пліснеська Михайло Филипчук. Zbrucz, 2016-08-01. [dostęp 2024-01-18].
  2. a b c d Колектив Інституту археології. Світлої пам'яті Михайла Андрійовича Филипчука, Вісник Інституту археології, 2016, Вип. 11, s. 3–7.
  3. Нінель Кисілевська: Городище, яке поламало історіографію Московії. Укрінформ, 2019-10-02. [dostęp 2024-01-18].