Néréïde (1914)
 Bliźniak „Néréïde” – „Gustave Zédé”, na drugim planie | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie |
9 maja 1914 |
 Marine nationale
| |
| Wejście do służby |
styczeń 1916 |
| Wycofanie ze służby |
sierpień 1935 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
74 m |
| Szerokość |
6 m |
| Zanurzenie |
3,74 m |
| Zanurzenie testowe |
50 m |
| Napęd | |
| 2 silniki Diesla o łącznej mocy 2400 KM 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1640 KM 2 śruby | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
powierzchnia: 1550 Mm przy 16 w. |
| Uzbrojenie | |
| 1 działo kal. 75 mm, 1 działo kal. 47 mm, 10 torped | |
| Wyrzutnie torpedowe |
8 × 450 mm (2 na dziobie, 6 zewnętrznych) |
| Załoga |
47 |
Néréïde (Q93) – francuski oceaniczny okręt podwodny z czasów I wojny światowej i okresu międzywojennego, druga jednostka typu Gustave Zédé. Została zwodowana 9 maja 1914 roku w stoczni Arsenal de Cherbourg, a ukończono ją w styczniu 1916 roku. Okręt służył w Marine nationale do 1935 roku.
Projekt i dane taktyczno–techniczne[edytuj | edytuj kod]
„Néréïde” zamówiona została na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1909 roku[1]. Okręt zaprojektował inż. Jean Simonot[2]. W przeciwieństwie do bliźniaczej jednostki („Gustave Zédé”), na której zainstalowano napęd parowy, okręt od początku wyposażono w silniki Diesla[1].
„Néréïde” była dużym, oceanicznym okrętem podwodnym. Długość całkowita wynosiła 74 metry, szerokość 6 metrów i zanurzenie 3,74 metra[3][4]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 820 ton, a w zanurzeniu 1047 ton[3][5]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa 8-cylindrowe, dwusuwowe silniki Diesla Schneider-Carels o łącznej mocy 2400 koni mechanicznych (KM)[2][3][6]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne tej samej firmy o łącznej mocy 1640 KM[2][4]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 17,3 węzła na powierzchni i 10,5 węzła w zanurzeniu[2][3]. Zasięg wynosił 1550 Mm przy prędkości 16 węzłów (3120 Mm przy 10 węzłach) w położeniu nawodnym oraz 90 Mm przy prędkości 4 węzłów pod wodą[1][2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 50 metrów[7].
Okręt wyposażony był w osiem wyrzutni torped kalibru 450 mm (dwie wewnętrzne na dziobie, cztery zewnętrzne na pokładzie i dwie zewnętrzne na rufie), z łącznym zapasem 10 torped oraz dwa pokładowe działa: kal. 75 mm i kal. 47 mm[1][4][6]. Załoga okrętu składała się z 47 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].
Budowa i przebieg służby[edytuj | edytuj kod]
„Néréïde” zbudowana została w Arsenale w Cherbourgu[4][6]. Stępkę okrętu położono w lipcu 1911 roku[1], został zwodowany 9 maja 1914 roku[2][4], a ukończono go w styczniu 1916 roku[1]. Nazwa okrętu nawiązywała do mitologicznych greckich nimf morskich – nereid[8]. Jednostka otrzymała numer burtowy Q93. Podczas wojny okręt operował na Atlantyku[2].
W latach 1921-1922 „Néréïde” poddano modernizacji: okręt otrzymał nowy kiosk, mostek i peryskop, a także wymieniono dwie zewnętrzne wyrzutnie torped na obrotowe[1][2][9].
Po remoncie okręt dalej pełnił służbę na Atlantyku do 27 sierpnia 1935 roku, kiedy skreślony został z listy floty[1][2][a].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 151.
- ↑ a b c d e f g h i j Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 86.
- ↑ a b c d Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 150.
- ↑ a b c d e f Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 210.
- ↑ J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 536.
- ↑ a b c John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 198.
- ↑ Ivan Gogin: GUSTAVE ZÉDÉ submarines (1914-1916). Navypedia. [dostęp 2019-01-13]. (ang.).
- ↑ Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 211.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: GUSTAVE ZÉDÉ submarines (1914-1916). Navypedia. [dostęp 2019-01-13]. (ang.).
- Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
- Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
- John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).
- Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-11-16]. (ang.).
