NGC 1275
 Galaktyka NGC 1275 (HST) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
17 października 1786 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ |
soczewkowata (S0) |
| Rektascensja |
03h 19m 48,1s |
| Deklinacja |
+41° 30′ 41″ |
| Odległość |
230 milionów ly |
| Przesunięcie ku czerwieni |
0,01756[1] |
| Jasność obserwowana |
11,7m |
| Rozmiary kątowe |
2,3' × 1,6' |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Wymiary |
∅ 100 000 ly |
| Alternatywne oznaczenia | |
| Perseusz A, PGC 12429, UGC 2669, MCG 7-7-63, ZWG 540.103, 3C 84, IRAS03164+4119 | |
NGC 1275 (również Perseusz A[2], PGC 12429 lub UGC 2669) – galaktyka soczewkowata (S0), znajdująca się w gwiazdozbiorze Perseusza w odległości 230 milionów lat świetlnych. Została odkryta 17 października 1786 roku przez Williama Herschela[3]. Galaktyka ta rozciąga się na przestrzeni około 100 000 lat świetlnych.
NGC 1275 jest galaktyką aktywną, zaliczaną do galaktyk Seyferta[1] oraz radiogalaktyk typu FR I. Emituje także wysokoenergetyczne promieniowanie gamma, zaobserwowane przez teleskop Fermiego[4].
Galaktyka ta jest dominującym członkiem Gromady w Perseuszu.
W NGC 1275 zaobserwowano supernowe SN 1968A i SN 2005mz[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b NGC 1275 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ Katalog Caldwella. W: Marek Substyk: Atlas nieba 2000.0. Warszawa: AstroCD, Sylwia Substyk, s. 22. ISBN 978-83-932019-3-8.
- ↑ Courtney Seligman: NGC 1275. Celestial Atlas. [dostęp 2014-09-20]. (ang.).
- ↑ Anthony M. Brown, Jenni Adams: High energy gamma-ray properties of the FR I radio galaxy NGC 1275. arXiv, 2011-01-13. [dostęp 2014-12-20]. (ang.).
- ↑ List of Supernovae. [w:] IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2014-12-20]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- NGC 1275 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
- NGC 1275 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 1275 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 1275 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)