Przejdź do zawartości

Nadieżda Skardino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nadieżda Skardino
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 marca 1985
Leningrad

Klub

Dinamo Mińsk

Wzrost

160 cm

Debiut w PŚ

29.11.2006, Östersund (44. miejsce – b. indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

15.12.2007, Pokljuka
(27. miejsce – sprint)

Pierwsze podium w PŚ

14.12.2012, Pokljuka (3. miejsce – sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Białoruś
Igrzyska olimpijskie
złoto Pjongczang 2018 sztafeta
brąz Soczi 2014 b.indywidualny
Mistrzostwa świata
brąz Chanty-Mansyjsk 2011 sztafeta
Mistrzostwa Europy
złoto Bansko 2007 sztafeta
złoto Tiumień 2016 b.pościgowy
Puchar Świata (bieg indywidualny)
Mała Kryształowa Kula
2017/2018

Nadieżda Walerjewna Skardino (ros. Надежда Валерьевна Скардино; biał. Надзея Валер'еўна Скардзіна, Nadzieja Walerjeuna Skardzina; ur. 27 marca 1985 w Leningradzie) – białoruska biathlonistka, dwukrotna medalistka olimpijska, brązowa medalistka mistrzostw świata oraz dwukrotna mistrzyni Europy.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się w 2005 roku, startując w zawodach Pucharu Europy juniorów. W tym samym roku wzięła też udział w mistrzostwach świata juniorów w Kontiolahti, gdzie zajęła 34. miejsce w biegu indywidualnym. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Presque Isle była między innymi dwunasta w sprincie i dziesiąta w sztafecie.

W Pucharze Świata zadebiutowała 29 listopada 2006 roku w Östersund, zajmując 44. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty wywalczyła 15 grudnia 2007 roku w Pokljuce, zajmując 27. miejsce w sprincie. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 14 grudnia 2012 roku w tej samej miejscowości, gdzie sprint ukończyła na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją tylko Czeszka Gabriela Soukalová i Niemka Miriam Gössner. W kolejnych startach jeszcze cztery razy stawała na podium: 18 stycznia 2014 roku w Anterselvie była druga w bieg pościgowym, 6 marca 2014 roku w Pokljuce była trzecia w tej konkurencji, 21 grudnia 2014 roku w Pokljuce zajęła trzecie miejsce w biegu masowym, a 29 listopada 2017 roku w Östersund zwyciężyła w biegu indywidualnym. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonach 2013/2014 i 2014/2015, kiedy zajmowała 17. miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2017/2018 zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji biegu indywidualnego.

W 2007 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Anterselvie, zajmując 40. miejsce w biegu indywidualnym. Najlepszy wynik w zawodach tego cyklu osiągnęła podczas rozgrywanych trzy lata później mistrzostw świata w Chanty-Mansyjsku. Razem z Nadieżdą Pisariewą, Darją Domraczewą i Ludmiłą Kalinczyk zdobyła tam brązowy medal w sztafecie. Na tej samej imprezie była też między innymi czwarta w biegu indywidualnym, przegrywając walkę o medal z Witą Semerenko z Ukrainy.

Wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku, gdzie indywidualnie plasowała się w trzeciej dziesiątce, a w sztafecie była siódma. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Soczi zdobyła brązowy medal w biegu indywidualnym, ulegając tylko Domraczewej i Selinie Gasparin ze Szwajcarii. W pozostałych startach plasowała się w drugiej dziesiątce, natomiast w sztafecie była tym razem piąta. Brała także udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku, gdzie wspólnie z Darją Domraczewą, Dzinarą Alimbiekawą i Iryną Kryuko zdobyła złoto w sztafecie. Była tam też między innymi piąta w sztafecie mieszanej, siódma w biegu masowym i dziesiąta w biegu indywidualnym.

Jej mężem jest szwajcarski biathlonista Martin Jäger, mają syna Daniiła (ur. 2019)[1].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2010 Vancouver 28. 28. 26. 22. 7. nd.
2014 Soczi 3. 17. 13. 15. 4.
2018 Pjongczang 10. 36. 14. 7. 1. 5.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2007 Anterselva 40.
2008 Östersund 56. 49. 43.
2009 Pyeongchang 32. 4.
2011 Chanty-Mansyjsk 4. 16. 16. 17. 3. 10.
2012 Ruhpolding 34. 31. 29. 4. 6.
2013 Nové Město na Moravě 26. 25. 15. 26. 7. 11.
2015 Kontiolahti 20. 70. 7. 4.
2016 Oslo 15. 32. 43. 10. 18. 9.
2017 Hochfilzen 17. 25. 19. 16. 9. 22.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2005 Nowosybirsk DNS 14. 9. nd. nd.
2006 Langdorf 7. 10. 6. nd. 5. nd.
2007 Bansko 6. DNS nd. 1. nd.
2008 Nové Město na Moravě 34. 6. 14. nd. 7. nd.
2016 Tiumeń nd. 5. 1. -. nd. -.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2005 Kontiolahti 34. DNS nd. nd.
2006 Presque Isle 29. 12. 26. nd. 10. nd.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2006/2007 -
2007/2008 70.
2008/2009 38.
2009/2010 30.
2010/2011 24.
2011/2012 40.
2012/2013 18.
2013/2014 17.
2014/2015 17.
2015/2016 19.
2016/2017 18.
2017/2018 18.

Miejsca na podium w zawodach indywidualnych

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 14 grudnia 2012 Słowenia Pokljuka Sprint na 7,5 km 3. 0+0 22:39,9 + 30,1 Gabriela Soukalová
2. 18 stycznia 2014 Włochy Anterselva Bieg pościgowy na 10 km 2. 0+0+0+0 31:06,1 +1,6 Andrea Henkel
3. 6 marca 2014 Słowenia Pokljuka Sprint na 7,5 km 3. 0+0 21:31,2 +12,1 Katharina Innerhofer
4. 21 grudnia 2014 Słowenia Pokljuka Bieg masowy na 12,5 km 3. 0+0+0+0 34:34,6 +15,8 Kaisa Mäkäräinen
5. 29 listopada 2017 Szwecja Östersund Bieg indywidualny na 15 km 1. 0+0+0+0 42:57,4

Miejsca na podium w zawodach drużynowych

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 6 stycznia 2011 Niemcy Oberhof Sztafeta 4 × 6 km 3. 1+13 1:19:24,5 +1:31,4  Szwecja
2. 13 marca 2011 Rosja Chanty-Mansyjsk Sztafeta 4 × 6 km 3. 1+6 1:15:18,5 +1:47,4  Niemcy
3. 21 stycznia 2012 Włochy Anterselva Sztafeta 4 × 6 km 2. 0+10 1:17:09,0 +2,5  Francja
4. 13 grudnia 2014 Austria Hochfilzen Sztafeta 4 × 6 km 2. 0+10 1:12:01,5 +21,5  Niemcy
5. 7 stycznia 2015 Niemcy Oberhof Sztafeta 4 × 6 km 3. 1+8 1:18:02,8 +1:06,8  Czechy
6. 14 stycznia 2015 Niemcy Oberhof Sztafeta 4 × 6 km 2. 0+6 1:25:11,0 +1:13,3  Czechy

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]