Nakryt
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
zasadowy krzemian glinu |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
2-2,5 |
| Przełam |
nierówny |
| Łupliwość |
doskonała, jednokierunkowa |
| Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
| Gęstość minerału |
2,6 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
biała, białoszara, żółtawa, żółtozielona |
| Rysa |
biała |
| Połysk |
perłowy |
Nakryt – minerał z gromady krzemianów, zaliczany minerałów ilastych; do grupy kaolinitu. Należy do grupy minerałów rzadkich.
Nazwa pochodzi od fr. nacre = masa perłowa i nawiązuje do połysku tego minerału.
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Zazwyczaj tworzy niewielkie, pseudoheksagonalne kryształy o pokroju tabliczkowym, blaszkowym. Występuje w skupieniach drobnokrystalicznych, zbitych i masywnych. Tworzy naskorupienia, żyłki i szczotki krystaliczne. Jest miękki, giętki, właściwościami zbliżony do kaolinitu, z którym jest identyczny pod względem składu chemicznego. Towarzyszy Kalcytowi, dolomitowi, kwarcowi, mice, hematytowi.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Produkt działalności hydrotermalnej. Tworzy się też jako wynik procesów endogenicznych.
Na świecie: Niemcy, Czechy, USA – kolorado, Arizona.
W Polsce: nakryt spotykano w druzach pegmatytowych w Karpnikach koło Jeleniej Góry, w przeobrażonych gnejsach Gilowa koło Niemczy na Dolnym Śląsku.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- interesujący dla naukowców,
- cenny dla kolekcjonerow.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
- A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geolog. 1965 r.
- A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE. 1993 r.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Nakryt na stronie Webmineral (ang.)