Naliściak nakrzewiak
| Phyllobius maculicornis | |
| Germar, 1824 | |
.png)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Podrodzaj | |
| Gatunek |
naliściak nakrzewiak |
Naliściak nakrzewiak[1] (Phyllobius (Pterygorrhynchus) maculicornis) – gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych i podrodziny Entiminae. Występuje od Hiszpanii po Syberię.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten został opisany po raz pierwszy w 1824 roku przez Ernsta Friedricha Germara. Wyróżnia się w jego obrębie dwa podgatunki[2]:
- Phyllobius (Pterygorrhynchus) maculicornis lucanus Solari & Solari, 1903
- Phyllobius (Pterygorrhynchus) maculicornis maculicornis Germar, 1824
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o ciele długości od 4,5 do 5,8 mm, włącznie z tarczką równomiernie porośniętym metalicznie zielonymi[3], rzadziej niebieskawymi łukami. Ryjek ma dołki na czułki położone na górnej swej powierzchni[1]. Na pokrywach łuski są okrągławe. Odstające szczecinki na pokrywach są jasne, rzadko rozmieszczone i nie dłuższe niż szerokość międzyrzędów[3]. Ponadto pokrywy cechują wypukłe barki[1], oraz zaostrzone i nieco rozchylone wierzchołki z odgiętą, gęsto porośniętą łuskami listewką na brzegu, biegnącą na zewnątrz od ostatniego międzyrzędu. Odnóża mają zrośnięte pazurki. Barwa odnóży jest brunatnoczerwona z ciemniejszymi udami i większą częścią goleni. Zęby na udach są wyraźne, długie i ostre. U samców przednia i środkowa para odnóży mają lekko rozszerzone golenie i silniej zgrubiałe niż u samicy uda[3].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Owad ten występuje od nizin po regiel dolny i połoniny w górach[4], zasiedlając lasy liściaste i mieszane, zadrzewienia, zarośla, łąki, doliny rzek i potoków, torfowiska, sady, ogrody i żywopłoty. Imagines spotyka się od kwietnia do sierpnia na roślinach żywicielskich[4][1]. Prowadzą aktywność dzienną[3]. Są polifagiczne. Żerują na liściach i młodych pędach drzew, krzewów i roślin zielnych[4][1]. Wydają na świat jedno pokolenie w roku. Kilkadziesiąt jaj składanych jest przez samicę do gleby[4]. Tam też larwy przechodzą rozwój, odżywiając się korzeniami[3]. Ostatnie stadium larwalne zimuje, po czym przepoczwarcza się w kwietniu lub maju[4].
Gatunek palearktyczny[4]. W Europie stwierdzony został w Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemczech, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwie, Litwie, Szwajcarii, Austrii, Włoszech, Polsce, Białorusi, Czechach, Słowacji, na Węgrzech, w Chorwacji, Bośni i Hercegowinie, Mołdawii, Bułgarii i Rosji[2], gdzie na północ dociera do Karelii[4]. W Azji znany jest z Bliskiego Wschodu i Syberii[2]. W Polsce występuje pospolicie na terenie całego kraju[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Phyllobius maculicornis – Naliściak nakrzewiak. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2019-12-26].
- ↑ a b c Phyllobius (Pterygorrhynchus) maculicornis. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2019-12-26].
- ↑ a b c d e Stanisław Smreczyński: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 98b. Ryjkowce - Curculionidae. Podrodziny Otiorhynchidae, Brachyderinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1966, s. 50-58.
- ↑ a b c d e f g h B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Katalog Fauny Polski. Tom XXIII, zeszyt 19. Chrząszcze – Coleoptera. Ryjkowce – Curculionidae, część 1. Warszawa: 1993.