Neuropeptyd Y

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przestrzenna struktura neuropeptydu Y.

Neuropeptyd Y (NPY) – neuroprzekaźnik występujący w rdzeniu przedłużonym, podwzgórzu i autonomicznym układzie nerwowym[1]. Jest polipeptydem zbudowanym z 36 reszt aminokwasowych. Działa poprzez receptory Y5[2]. Pod względem chemicznym przypomina polipeptyd trzustkowy. Szczególnie duża ilość NPY występuje w neuronach noradrenergicznych. Związek ten wzmaga naczyniozwężające działanie noradrenaliny, jak również należy do układu oreksygenicznego wzmagającego łaknienie. Uwalnianie NPY wzrasta po wysiłku fizycznym lub drażnieniu impulsami elektrycznymi o wysokiej częstotliwości.

Po wstrzyknięciu do podwzgórza NPY powoduje zwiększenie ilości pobieranego pokarmu, natomiast inhibitory syntezy neuropeptydu Y zmniejszają ilość pobieranego pożywienia. Ilość mRNA dla neuropeptydu Y w podwzgórzu zwiększa się podczas przyjmowania pokarmu, a zmniejsza się podczas sytości[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. K. Tatemoto, M. Carlquist, V. Mutt, Neuropeptide Y--a novel brain peptide with structural similarities to peptide YY and pancreatic polypeptide, „Nature”, 296 (5858), 1982, s. 659–660, ISSN 0028-0836, PMID6896083 [dostęp 2018-07-20].
  2. a b William Ganong: Fizjologia. PZWL, s. 234-235. ISBN 978-83-200-3989-4.