Niżnia Wołoszyńska Przełęcz
49°13′58″N 20°03′36″E/49,232778 20,060000 Masyw Wołoszyna ze Świstowej Czuby, podpisana Niżnia Wołoszyńska Przełęcz | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2036 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°13′58″N 20°03′36″E/49,232778 20,060000
| |
Niżnia Wołoszyńska Przełęcz, dawniej Siodło Wielbłąda (2036 m n.p.m.) – przełęcz w Tatrach Wysokich, położona w grzbiecie Wołoszyna, oddzielającym Dolinę Waksmundzką od Doliny Roztoki[1].
Przełęcz jest trzecią od zachodu przełęczą w masywie Wołoszyna i oddziela od siebie Pośredni Wołoszyn (od strony południowo-zachodniej) oraz Skrajny Wołoszyn (od strony północno-wschodniej). Z przełęczy opada do Doliny Roztoki Skalnisty Żleb. Od strony Doliny Waksmundzkiej poniżej przełęczy znajduje się Pośrednia Waksmundzka Równica[2].
Przez masyw Wołoszyna przeprowadzona została na początku XX wieku przez ks. Walentego Gadowskiego trasa Orlej Perci. Odcinek od Polany pod Wołoszynem do Krzyżnego od wielu lat jest jednak zamknięty, cały masyw Wołoszyna został natomiast objęty ścisłą ochroną i wyłączony z ruchu turystycznego i taternickiego[3].
Dawna nazwa przełęczy (Siodło Wielbłąda), jak i inne okoliczne nazwy, została nadana przez księdza Gadowskiego, któremu wygląd masywu Wołoszyna kojarzył się z wielbłądem o dwóch garbach[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grzegorz Barczyk, Adam Piechowski, Grażyna Żurawska, Bedeker tatrzański, Ryszard Jakubowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-12-03].
- ↑ Dariusz Dyląg, Orla Perć: przewodnik wysokogórski, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006, ISBN 83-89188-50-3.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.