Nicolás Guillén

Nicolás Cristóbal Guillén Batista (ur. 10 lipca 1902, zm. 16 lipca 1989) – kubański poeta.

Był uczestnikiem hiszpańskiej wojny domowej, po stronie republiki. Tworzył poezję opartą na afro-kubańskim folklorze (zbiór Motivos de son z 1930), wzbogaconym wpływem poezji Federica Garcii Lorki o surrealistyczną metaforykę (Sóngoro Consongo z 1931). Był autorem m.in. zbiorów West Indies Ltd (1934), La paloma de vuelo popular (1958) i Balada de los dos abuelos (1962). Zawierają one oprócz motywów ludowych i elementów dawnej poezji hiszpańskiej silne akcenty społeczne i polityczne. Polskie przekłady jego wierszy ukazały się w tomach Śpiewak z Kuby (1954), Trzystrunna gitara (1957), Poezje wybrane (1969), Wiersz wybrane (1978).

Wybrane tomy poezji[edytuj | edytuj kod]

Poemas de transición (1927-1931)
Cerebro y corazón (1928)
Motivos de son (1930)
Portugal (1937)
El sol me lo como entero (1947)
El soldado Miguel Paz y el sargento José Inés
Elegías (1948-1958)
La paloma de vuelo popular (1958)
Tengo (1964)
En algún sitio de la primavera (1966)
El gran zoologico (1967)
La rueda dentada (1972)
El diario que a diario (1972)
Por el mar de las Antillas anda un barco de papel (1977-1978)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Pisarze świata. Słownik encyklopedyczny, wyd. PWN, 1999