Nie daj się usidlić
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
09 czerwca 1967 |
| Kraj produkcji | |
| Język |
angielski, włoski |
| Czas trwania |
97 min |
| Reżyseria |
Alexander Mackendrick |
| Scenariusz |
Ira Wallach, George Kirgo, Maurice Richlin |
| Główne role | |
| Muzyka |
Vic Mizzy |
| Zdjęcia |
Philip H. Lathrop |
| Scenografia |
Edward C. Carfagno |
| Kostiumy |
Donfeld |
| Montaż |
Martin Ransohoff |
| Produkcja |
John Calley, Martin Ransohoff |
| Wytwórnia |
A Filmways-Reynard Picture |
| Dystrybucja |
Nie daj się usidlić (org. Don't Make Waves) – amerykańska komedia z 1967 roku w reż. Alexandra Mackendricka. Adaptacja powieści Iry Wallach z 1959 roku pt. Muscle Beach.
Opis fabuły
[edytuj | edytuj kod]Perypetie sercowo-obyczajowe głównego bohatera imieniem Carlo – ubogiego turysty zwiedzającego Zachodnią Kalifornię – ukazane na tle typowej dla tego regionu scenerii, to jest plaż z trenującymi kulturystami i pięknymi kobietami, zamożnych ludzi, luksusowych domów z basenami itp.
Obsada aktorska
[edytuj | edytuj kod]- Tony Curtis – Carlo Cofield
- Claudia Cardinale – Laura Califatti
- Sharon Tate – Malibu
- David Draper – Harry Hollard
- Joanna Barnes – Diane Prescott
- Robert Webber – Rod Prescott
- Reg Lewis – Monster
- Mort Sahl – Sam Lingonberry
- Edgar Bergen – Madame Lavinia
- Dub Taylor – elektryk
- Mary Grace Canfield – krawcowa
- Holly Haze – Myrna
- Sarah Selby – Ethyl
- Julie Payne – Helen
- Douglas Henderson – Henderson
- Chester Yorton – Ted Gunder
- Ann Elder – Millie Gunder
- Marc London – Fred Barker
- Paul Barselou – pilot
- George Tyne – reporter
- David Fresco – reporter
- Gilbert Green – reporter
- Eduardo Tirello – budowlaniec
i in.
O filmie
[edytuj | edytuj kod]W leciutkiej i banalnej komedyjce – satyrze na życie amerykańskich elit społecznych końca lat 60. – na uwagę zasługuje obsada aktorska. Bezsprzecznie, gwiazdami ról pierwszoplanowych są Tony Curtis i Claudia Cardinale. Curtis był ówcześnie od co najmniej dekady czołowym gwiazdorem Hollywood, któremu status gwiazdy zapewniły kreacje w tak głośnych obrazach jak Ucieczka w kajdanach z 1958 czy też Pół żartem, pół serio z 1959. W głównej roli żeńskiej wystąpiła Claudia Cardinale – obok Sophii Loren i Giny Lollobrigidy uważana za jedną z największych gwiazd kina włoskiego[1]. Występując w Nie daj się usidlić, miała już w swoim aktorskim dorobku role u tak znanych reżyserów jak Federico Fellini i Luchino Visconti.
Pośród aktorów drugoplanowych obok Roberta Webbera (Dwunastu gniewnych ludzi z 1957) na uwagę zasługuje nikomu ówcześnie nieznana Sharon Tate, żona Romana Polańskiego, która rozgłos zyskała dwa lata później, zamordowana przez sektę Mansona w willi swojego męża w Beverly Hills[2].
Oddzielną kategorię osób pojawiających się na planie filmu stanowią dwaj kulturyści – obecnie legendy tego sportu. Byli to: Dave Draper – ówczesny Mr. America (1965) i Mr. Universe (1966), partner treningowy i idol Arnolda Schwarzeneggera[3] oraz Chester Yorton – Mr. America i Mr. Universe (1966), protoplasta naturalnej kulturystyki lat 60., jeden z nielicznych zawodników w tej dyscyplinie, któremu udało się wygrać zawody ze Schwarzeneggerem[4].
Film spotkał się na ogół z negatywnymi recenzjami krytyków[5]. The New York Times krytykował odtwórców głównych rol (Curtis i Cardinale) oraz ubolewał nad obniżeniem poziomu twórczości reżyserskiej Mackendricka, po tak udanych produkcjach jak Tight Little Island czy The Man in the White Suit[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zbigniew Pitera: Leksykon reżyserów filmowych. Warszawa: WAiF, 1984, s. 318. ISBN 83-221-0166-X.
- ↑ Weronika Kostyra: Na jaw wyszły brutalne szczegóły morderstwa Sharon Tate.... [w:] Viva! [on-line]. 2021-08-08. [dostęp 2022-02-14]. (pol.).
- ↑ Arpita Adhya: A look at Arnold Schwarzenegger & his "idol" Dave Draper’s close friendship. [w:] HITC [on-line]. [dostęp 2022-02-14]. (ang.).
- ↑ MaserTiger: Ojciec naturalnej kulturystyki. [w:] sportowiec.org [on-line]. 2011-06-08. [dostęp 2022-02-14]. (pol.).
- ↑ Don't Make Waves. [w:] AFI Catalog [on-line]. [dostęp 2022-02-14]. (ang.).
- ↑ The Screen:Circuit Houses Offer 'Don't Make Waves'. [w:] The New York Times [on-line]. 1967-06-21. [dostęp 2022-02-14]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oryginalny plakat do filmu
- Nie daj się usidlić w bazie IMDb (ang.)
- Nie daj się usidlić w bazie Filmweb
