Niemiecki Bank Listów Zastawnych w Poznaniu
| ||
 nr rej. 248 z 31.10.1984 [1]
| ||
 Budynek widziany z Mostu Teatralnego | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Miejscowość | Poznań | |
| Adres | ul. Fredry 8a | |
| Architekt | Otto Meister August Raeder | |
| Rozpoczęcie budowy | 1912 | |
| Ukończenie budowy | 1914 | |
Położenie na mapie Poznania   Bank Listów Zastawnych | ||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  Bank Listów Zastawnych | ||
Położenie na mapie Polski  Bank Listów Zastawnych | ||
 52°24′35,71″N 16°54′55,43″E/52,409919 16,915397
| ||
Niemiecki Bank Listów Zastawnych (później ZETO) – zabytkowy budynek w Poznaniu (ul. Fredry 8a), zlokalizowany bezpośrednio przy Moście Teatralnym, nad torowiskami kolejowymi w kierunku północnym (stanowiącymi m.in. część magistrali E 20). Jest elementem zabudowań Dzielnicy Cesarskiej.
Spis treści
Historia i architektura[edytuj | edytuj kod]
Budynek ma duże znaczenie dla historycznej panoramy miasta od strony zachodniej - jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych jej składników, oprócz gmachów monumentalnych. Obiekt wzniesiono w latach 1912-1914, a projektantami byli poznańscy architekci Otto Meister i August Raeder. Zamawiającym był Niemiecki Bank Listów Zastawnych (Deutsche Pfandbriefanstalt). W środku znalazła się okazała sala operacyjna. Architekturę dostosowano do okolicznych willi, o podobnym duchu.
Budynek ma charakter willi miejskiej o formach klasycznych, z wejściami na flankach i charakterystyczną dużą mansardą na froncie. Z tyłu dobudowano w latach 80. XX wieku nową, spójną stylowo, część.
Użytkownicy późniejsi[edytuj | edytuj kod]
W latach 1919-1922 w budynku mieszkał Wojciech Korfanty - komisarz Naczelnej Rady Ludowej w czasie Powstania wielkopolskiego. Upamiętnia to stosowna tablica. Po II wojnie światowej, mieściła się tutaj siedziba oddziału ZETO i stan ten trwa do dziś.
Dojazd[edytuj | edytuj kod]
Budynek stoi w pobliżu najruchliwszego skrzyżowania poznańskiej sieci tramwajowej - Most Teatralny. Zatrzymują się tu tramwaje linii: 2, 3, 4, 8, 9, 10, 11, 15, 16, 17, 18 i 20.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolska. 31 grudnia 2017; 8 miesięcy temu.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Budynek Oddziału 1 PKO BP w Poznaniu - inny zabytkowy obiekt bankowy w Poznaniu,
- Bank Włościański w Poznaniu - inny zabytkowy obiekt bankowy w Poznaniu,
- Instytut Higieny - w pobliżu (zbliżony architektonicznie),
- Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu - w pobliżu,
- Zespół rezydencji na Jeżycach w Poznaniu - w pobliżu,
- Gmach NOT w Poznaniu - w pobliżu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Poznań - atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8
- Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 117, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366.
- Praca zbiorowa, Poznań - spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s.37, ISBN 83-89525-07-0
- Jan Skuratowicz, Architektura poznańskich banków do 1918 roku, w: Kronika Miasta Poznania, nr 2/1997, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 1997, s.130, ISSN ISSN 0137-3552
