Nierówność Gronwalla – jedna z podstawowych nierówności stosowanych w teorii równań różniczkowych zwyczajnych. Stosowana jest m.in. w twierdzeniach o istnieniu i jednoznaczności rozwiązań równań różniczkowych zwyczajnych. Twierdzenie udowodnione po raz pierwszy przez szwedzkiego matematyka, T.H. Grönwalla, w 1918[1].
Niech będzie przedziałem liczb rzeczywistych oraz niech Niech ponadto będą funkcjami ciągłymi określonymi na o wartościach w Jeżeli dla każdego zachodzi nierówność
to dla każdego zachodzi również
Poniższy dowód pochodzi od J. A. Oguntuase[2].
Niech
Wówczas
Ponadto, niech
Mnożąc otrzymaną nierówność stronami przez otrzymujemy
Ostatecznie,
Wynika z powyższego, iż
Czyli
Ostatecznie,
Niech będzie odcinkiem na prostej rzeczywistej przy Niech i będą funkcjami rzeczywistymi określonymi na odcinku Jeżeli jest funkcją różniczkowalną na wnętrzu oraz zachodzi szacowanie dla wszystkich to zachodzi nierówność dla wszystkich