Przejdź do zawartości

Nierówność Gronwalla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nierówność Gronwalla – jedna z podstawowych nierówności stosowanych w teorii równań różniczkowych zwyczajnych. Stosowana jest m.in. w twierdzeniach o istnieniu i jednoznaczności rozwiązań równań różniczkowych zwyczajnych. Twierdzenie udowodnione po raz pierwszy przez szwedzkiego matematyka, T.H. Grönwalla, w 1918[1].

Nierówność Gronwalla

[edytuj | edytuj kod]

Niech będzie przedziałem liczb rzeczywistych oraz niech Niech ponadto będą funkcjami ciągłymi określonymi na o wartościach w Jeżeli dla każdego zachodzi nierówność

to dla każdego zachodzi również

Dowód

[edytuj | edytuj kod]

Poniższy dowód pochodzi od J. A. Oguntuase[2].

Niech

Wówczas

Ponadto, niech

Mnożąc otrzymaną nierówność stronami przez otrzymujemy

Ostatecznie,

Wynika z powyższego, iż

Czyli

Ostatecznie,

Postać różniczkowa nierówności

[edytuj | edytuj kod]

Niech będzie odcinkiem na prostej rzeczywistej przy Niech i będą funkcjami rzeczywistymi określonymi na odcinku Jeżeli jest funkcją różniczkowalną na wnętrzu oraz zachodzi szacowanie dla wszystkich to zachodzi nierówność dla wszystkich

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. T. H. Gronwall, Note on the derivatives with respect to a parameter of the solutions of a system of differential equations, Ann. of Math. 20 (1918), 292–296.
  2. J. A. Oguntuase, On an inequality of Gronwall, J. Inequal. Pure and App. Math. 2 (2001), 6 ss.