Przejdź do zawartości

Nigel Gresley

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nigel Gresley
Ilustracja
Posąg przedstawiający Nigela Gresleya na dworcu King’s Cross w Londynie
Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1876
Edynburg

Data i miejsce śmierci

5 kwietnia 1941
Watton at Stone

Herbert Nigel Gresley (ur. 19 czerwca 1876 w Edynburgu, zm. 5 kwietnia 1941 w Watton at Stone) – brytyjski inżynier, konstruktor lokomotyw parowych oraz wagonów kolejowych[1].

Naukę zawodu odbył w zakładach taboru kolejowego w Crewe (Crewe Works(inne języki)). Karierę inżyniera rozpoczynał w spółce Lancashire and Yorkshire Railway(inne języki). W latach 1905–1911 był kierownikiem działu wagonów spółki kolejowej Great Northern Railway(inne języki) (GNR), odpowiedzialny m.in. za projektowanie nowych konstrukcji. W 1911 roku awansowany na stanowisko naczelnego inżyniera[a]. W 1923 roku został mianowany naczelnym inżynierem przedsiębiorstwa London and North Eastern Railway (LNER), utworzonego w tym samym roku poprzez połączenie GNR i kilkunastu innych spółek kolejowych. Funkcję tę pełnił do śmierci w 1941 roku[2].

Do najważniejszych osiągnięć Gresleya należy opracowana i rozwijana przez niego seria lokomotyw parowych o układzie osi 4-6-2(inne języki) (tzw. Pacific)[3], przeznaczonych do obsługi dalekobieżnych pociągów pasażerskich – klas A1 (1922), A3 i A4 (1935). Lokomotywa Mallard(inne języki), należąca do tej ostatniej, jest niepobitym rekordzistą prędkości wśród lokomotyw parowych na świecie[2].

Gresley należał do pionierów konstrukcji przegubowej w pojazdach kolejowych – opracował szereg wagonów o dwóch i więcej członach, które dzieliły wspólne wózki. Konstrukcja taka, współcześnie powszechnie stosowana w zespołach trakcyjnych, pozwalała na zmniejszenie liczby wózków w pojeździe, a tym samym poprawę komfortu jazdy, zmniejszenie masy pojazdu i redukcję kosztów jego budowy[2]. Gresley opatentował własną konstrukcję takiego wózka[2][4]. Jako jeden z pierwszych brytyjskich konstruktorów stosował również rozwiązania mające na celu poprawę aerodynamiki pojazdu[b]. Zaprojektowany przez niego luksusowy pociąg Silver Jubilee(inne języki) (1935) był pierwszym w Wielkiej Brytanii o konstrukcji w pełni aerodynamicznej[1].

W 1936 uzyskał tytuł szlachecki[2]. W latach 1936–1937 był przewodniczącym Institution of Mechanical Engineers(inne języki), organizacji zrzeszającej inżynierów mechaników w Wielkiej Brytanii[3].

  1. Chief mechanical engineer (CME) – najwyższe stanowisko o charakterze technicznym w ówczesnych przedsiębiorstwach kolejowych; do zadań naczelnego inżyniera należały nadzór nad bieżącym utrzymaniem, naprawami i produkcją taboru kolejowego, projektowanie nowych pojazdów.
  2. Inspiracją były opracowane w Niemczech kilka lat wcześniej spalinowe zespoły trakcyjne (Fliegender Hamburger)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c George W. Carpenter: Gresley, Sir (Herbert) Nigel. [w:] Oxford Dictionary of National Biography [on-line]. Oxford University Press, 2004-09-23. [dostęp 2024-03-16]. (ang.).
  2. a b c d e Jack Simmons (red.), Gordon Biddle (red.): The Oxford Companion to British Railway History. Oxford University Press, 1997, s. 22–23, 196. ISBN 978-0-19-211697-0. (ang.).
  3. a b Sir Nigel. The Gresley Society. [dostęp 2024-03-16]. (ang.).
  4. H. N. Gresley: US1412053A. Google Patents, 1921-04-26. [dostęp 2024-03-16]. (ang.).