Nikołaj Pinczuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Pinczuk
Николай Пинчук
pułkownik lotnictwa pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1921
Budionowka, rejon bobrujski

Data i miejsce śmierci

12 stycznia 1978
Mińsk

Przebieg służby
Lata służby

1940–1975

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR)

Nikołaj Grigorjewicz Pinczuk, Mikałaj Ryhorawicz Pinczuk (ros. Николай Григорьевич Пинчук, biał. Мікалай Рыгоравіч Пінчу́к, ur. 4 lutego 1921 we wsi Budionowka w rejonie bobrujskim, zm. 12 stycznia 1978 w Mińsku) – radziecki lotnik wojskowy, pułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w białoruskiej rodzinie chłopskiej. Do 1940 skończył 10 klas szkoły i aeroklub w Bobrujsku, w 1940 ochotniczo wstąpił do Armii Czerwonej i w tym roku ukończył wojskową lotniczą szkołę pilotów w Odessie, w 1941 w Konotopie, a w 1942 w Armawirze. Od sierpnia 1942 uczestniczył w wojnie z Niemcami, od października 1942 walczył w składzie 18 pułku lotnictwa myśliwskiego gwardii, 30 sierpnia 1943 w walce nad Jelnią został ranny w wyniku taranowania samolotu wroga Ju-87. Wiosną 1944 został zastępcą dowódcy, a w styczniu 1945 dowódcą eskadry 18 pułku lotnictwa myśliwskiego gwardii 303 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego 1 Armii Powietrznej 3 Frontu Białoruskiego w stopniu kapitana. Wykonał 307 lotów bojowych i wziął udział w 68 walkach powietrznych, w których strącił osobiście 22 i w grupie 2 samoloty wroga (w tym jeden taranowaniem). Po wojnie nadal służył w lotnictwie, w 1954 ukończył z wyróżnieniem Akademię Wojskowo-Powietrzną, w 1975 został zwolniony do rezerwy w stopniu pułkownika.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]