3 Front Białoruski
![]() | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1944 |
Rozformowanie |
1945 |
Tradycje | |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Ostatni |
generał Iwan Bagramian |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa Operacja Bagration Operacja wiślańsko-odrzańska | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Podległość |
3 Front Białoruski (ros. 3-й Белорусский фронт) – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.
Został utworzony 24 (19?) kwietnia 1944, na bazie frontu zachodniego. Rozformowany 9 maja 1945. Na bazie frontu utworzono Baranowicki Okręg Wojskowy ZSRR. Jeden z frontów w walkach z Wehrmachtem w II wojnie światowej.
Przebieg działań[edytuj | edytuj kod]
Rozwinął się na linii: Witebsk, Krasnoje, Bajewo przeciw 3 Armii Pancernej Grupy Armii „Środek”. Wojska frontu wzięły udział od 23 czerwca – 31 lipca 1944 razem z 1 Frontem Nadbałtyckim, 1 i 2 Frontami Białoruskimi w operacji Bagration w wyniku której wyzwolił Witebsk i Orszę. Nacierał następnie w kierunku na Mołodeczno, Wilno, Suwałki wziął udział w operacji wileńskiej wychodząc na wschodnią granicę Prus Wschodnich. W styczniu 1945 wraz z 2 Frontem Białoruskim wziął udział w operacjach: kowieńskiej, kłajpedzkiej i wschodniopruskiej. Rozbił grupę Armii Środek na trzy izolowane zgrupowania, które w marcu – kwietniu 1945 zlikwidował (13–16 marca w rejonie Braniewa, 6–9 kwietnia w rejonie Królewca, 13–25 kwietnia na Półwyspie Sambijskim). Zasadnicza część sił przeszła do odwodu Stawki Najwyższego Naczelnego Dowództwa.
Dowództwo Frontu[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy frontu:
- 24 kwietnia 1944 – 18 lutego 1945 – generał płk (od 26 czerwca gen. armii) Iwan Czerniachowski
- 20 lutego – 26 kwietnia 1945 – marszałek Aleksandr Wasilewski
- od 26 kwietnia 1945 do rozformowania Frontu – generał Iwan Bagramian
Komisarz Wasilij Makarow.
Skład[edytuj | edytuj kod]
Początkowo front składał się z[1]:
- 5 Armia
- 31 Armia
- 39 Armia
- 11 Gwardyjska Armia
- 5 Gwardyjska Armia Pancerna
- 1 Armia Lotnicza – gen. płk lotn. Timofiej Chriukin
- 2 Gwardyjski Korpus Pancerny
- 6 Korpus Zmechanizowany
W późniejszym okresie w skład frontu wchodziły:
- 3 Armia
- 21 Armia
- 28 Armia
- 3 Gwardyjski Korpus Armijny – gen. mjr P. Aleksandrow
- 20 Korpus Armijny – gen. mjr N. Szwariew
- 128 Korpus Strzelecki – gen. mjr Paweł Baticki
- 33 Armia
- 43 Armia
- 48 Armia
- 50 Armia
- 2 Gwardyjska Armia
- 11 Gwardyjska Armia
- 5 Gwardyjska Armia Pancerna
- 3 Armia Lotnicza
- 5 Samodzielny Korpus Artylerii Przełamania – gen. por. art. F. Saliczko i gen. mjr art. L. Aleksiejew
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 144.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Bolszaja Sowietskaja Encykłopedija Moskwa 1978.
- Mała Encyklopedia Wojskowa MON 1967.