Nikoła Stanew (historyk)
Pełne imię i nazwisko |
Nikoła Botew Stanew |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 sierpnia 1862 |
Data i miejsce śmierci |
14 marca 1949 |
Zawód, zajęcie |
historyk |
Krewni i powinowaci |
Sawa Botew |
Nikoła Botew Stanew (bułg. Никола Ботев Станев, ur. 1 sierpnia 1862 w Wełczewie koło Wielkiego Tyrnowa, zm. 14 marca 1949 w Sofii) – bułgarski historyk i działacz kulturalny, jeden z założycieli Bułgarskiego Towarzystwa Historycznego i Bułgarskiego Związku Nauczycielskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1877–78 walczył o wolność Bułgarii podczas wojny rosyjsko-tureckiej, później pobierał naukę w seminarium przy monasterze św. św. Piotra i Pawła w Laskowcu jako uczeń m.in. metropolity Klemensa (Drumewa). Po ukończeniu studiów w 1886 roku był przez pewien czas nauczycielem w Tyrnowie i Gabrowie, po czym przeniósł się do Sofii.
Nikoła Stanew był współredaktorem szeregu czasopism popularnonaukowych, m.in.: Ucziliszten pregled (bułg. Училищен преглед), Mładeżka biblioteka (bułg. Младежка библиотека), Razwitie (bułg. Развитие) oraz autorem licznych prac naukowych, z których najważniejsza to Istorija na nowa Byłgarija 1878-1941 (bułg. История на нова България 1878-1941). Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się wokół historii narodu bułgarskiego i roli Bułgarii w świecie. W 1892 roku został także naczelnikiem jednego z wydziałów w bułgarskim Ministerstwie Oświecenia Narodowego[1].
W Ludowej Republice Bułgarii jego prace były zakazane, ponieważ uchodził za uczonego burżuazyjnego[2].
Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sofii[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Atanas Koew, Никола Станев - просветителят, написал история на България „без тенденциозните комунистически изменения", [w:] Патриотичен Десант, 01.08.2017, (bułg.)
- ↑ Проф. Мариета Ботева: Идеалният оратор е този, който говори истината (bułg.)
- ↑ София помни. Карта на Централен гробищен парк на град София, парцел 11 (bułg.)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Енциклопедия България, Издателство на Българската академия на науките, София 1978