Nina Åström

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nina Åström
Ilustracja
Nina Åström (2016)
Data i miejsce urodzenia

1962
Kokkola

Instrumenty

fortepian

Gatunki

pop, folk

Zawód

piosenkarka, autorka piosenek

Aktywność

od końca lat 80.

Strona internetowa

Nina Åström, z domu Lindkvist (ur. 1962 w Kokkoli) – fińska piosenkarka i autorka piosenek, reprezentantka Finlandii w 45. Konkursie Piosenki Eurowizji w 2000 roku.

Dzieciństwo i edukacja[edytuj | edytuj kod]

Nina Åström (z domu Lindkvist) urodziła się w szwedzkojęzycznym wybrzeżu Finlandii jako jedna z trójki rodzeństwa. W 1981 roku ukończyła naukę w szkole średniej w Kokkoli. W 1986 uzyskała tytuł magistra na Uniwersytecie w Turku na kierunku filologii angielskiej.

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

Nina Åström zaczęła pisać piosenki jako nastolatka, wtedy też uczyła się śpiewać oraz grać na fortepianie. Pod koniec lat 80. zaczęła występować na koncertach, a w 1991 roku wydała swój debiutancki album studyjny zatytułowany Person 2 Person. W 1992 roku otrzymała zaproszenie do występu w Seminarium Chrześcijańskich Artystów w Holandii. Po występie na imprezie pojawiła się w holenderskiej telewizji, gdzie jej talent wokalny dostrzegł producent telewizyjny Gerrit aan’t Goor, który zaproponował jej współpracę jako jej menedżer oraz współtwórca tekstów jej piosenek.

W 1999 roku ukazała się druga płyta studyjna Åström zatytułowana A Friend[1], a w 2000 – album pt. A Little Bit of Love[2]. Na płycie znalazł się m.in. utwór „A Little Bit[3], z którym w lutym piosenkarka wygrała finał krajowych eliminacji eurowizyjnych, dzięki czemu została wybrana na reprezentantkę Finlandii w 45. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Sztokholmie[4]. 13 maja wystąpiła w finale widowiska i zajęła ostatecznie 18. miejsce z 18 punktami na koncie[5]. W tym samym roku ukazała się jej czwarta płyta długogrająca zatytułowana Vierelle jäät[6].

W 2001 roku otrzymała propozycję wspólnych wyjazdów ewangelicznych do rosyjskich więzień z Ilkkiem Puhakkiem i Reijo „Klinu” Loikkanenem. Od tamtej pory zaczęła odwiedzać więzienia oraz zakłady odwykowe na terenie krajów byłego Związku Radzieckiego. Oprócz tego zaczęła pełnić funkcję ambasadora UNICEF, a także wydała pierwszą płytę świąteczną zatytułowaną Merry Christmas Jesus, na której umieściła swoje autorskie piosenki bożonarodzeniowe[7]. W 2003 roku nagrała i wydała swój piąty album studyjny zatytułowany Real Life[8]. W tym samym roku zakończyła współpracę z Gerritem aan’t Goorem.

W 2007 roku premierę miał szósty album studyjny piosenkarki zatytułowany Landscape of My Soul, którego została także producentką[9], zaś w 2011 ukazała się jej siódma płyta pt. The Way We Are, która była nagrywana w Londynie[10].

Wiosną 2012 roku nagrała ósmy krążek studyjny zatytułowany Avoin taivas, na którym znalazły się piosenki nagrane w języku fińskim[11]. W czerwcu kolejnego roku album otrzymał certyfikat złotej płyty za sprzedaż w ponad 10 tys. egzemplarzy. W 2014 roku premierę miał kolejny, dziewiąty krążek piosenkarki pt. Minun aarteeni[12], zaś w listopadzie ukazała się jej druga świąteczna płyta zatytułowana Joulun kuningas[13].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Nina Åström wyszła za mąż za Benniego Åströma, z którym ma dwie córki: Wilmę i Natalie.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne
  • Person 2 Person (1991)
  • A Friend (1999)
  • A Little Bit of Love (2000)
  • Vierelle jäät (2000)
  • Real Life (2003)
  • Landscape of My Soul (2007)
  • The Way We Are (2011)
  • Avoin taivas (2012)
  • Minun aarteeni (2014)
  • Takaisin kotiin (2016)
  • Rauhaa ja rohkeutta (2018)
Albumy świąteczne
  • Merry Christmas Jesus (2001)
  • Joulun kuningas (2014)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nina Åström – A Friend. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  2. Nina Astrom* – A Little Bit Of Love. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  3. Nina Åström – A Little Bit. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  4. FINNISH NATIONAL FINAL 2000. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  5. Eurovision Song Contest 2000. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  6. NINA ÅSTRÖM – Vierelle jäät (2000). www.ninaastrom.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  7. NINA ÅSTRÖM – Merry Christmas Jesus (2001). www.ninaastrom.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  8. Nina Astrom* – Real Life. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  9. NINA ÅSTRÖM – Landscape of my soul (2007). www.ninaastrom.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  10. Nina Åström – The Way We Are. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  11. NINA ÅSTRÖM – Avoin taivas (2012). www.ninaastrom.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  12. NINA ÅSTRÖM – Minun aarteeni (2014). www.ninaastrom.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  13. NINA ÅSTRÖM – Joulun Kuningas (2014). www.ninaastrom.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).