Konkurs Piosenki Eurowizji 2000
Informacje ogólne | |||||
Finał |
13 maja 2000 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejsce | |||||
Nadawca |
Sveriges Television (SVT) | ||||
Prowadzący | |||||
Informacje dodatkowe | |||||
Reżyser |
Marius Bratten | ||||
Kierownik wykonawczy |
Christine Marchal-Ortiz | ||||
Producent wykonawczy |
Svante Stockselius | ||||
Występ interwałowy |
Pokaz filmu Once Upon a Time Europe Was Covered with Ice | ||||
Uczestnicy | |||||
Debiut | |||||
Powrót | |||||
Rezygnacja | |||||
Łącznie |
24 reprezentacji | ||||
| |||||
Głosowanie | |||||
Każdy kraj przyznaje 1-8, 10 oraz 12 punktów dla ulubionej piosenki. | |||||
Zwycięzca | |||||
Reprezentant | |||||
Piosenka | |||||
Tekst i muzyka | |||||
Konkurs Piosenki Eurowizji | |||||
|
45. Konkurs Piosenki Eurowizji został zorganizowany 13 maja 2000 w Globe Arena w Sztokholmie przez szwedzkiego nadawcę publicznego Sveriges Television (SVT).
Konkurs prowadzili Kattis Åhlström i Anders Lundin. Finał wygrali bracia Olsenowie, reprezentanci Danii z piosenką „Fly on the Wings of Love”, za którą zdobyli łącznie 195 punktów[1].
Lokalizacja
[edytuj | edytuj kod]
Dzięki wygranej Charlotte Nillson, szwedzkiej reprezentantki podczas konkursu w 1999, krajowa telewizja Sveriges Television (SVT) otrzymała prawa do organizacji kolejnego konkursu.
Podczas wyboru miasta-gospodarza nadawca brał pod uwagę potencjalne koszty organizacji oraz wynajmu hali, dostępność hoteli dla dziennikarzy i fanów konkursu oraz ilość atrakcji turystycznych dla artystów i prasy. Chęć przygotowania imprezy wyraziły władze trzech miast: Göteborga, Malmö oraz Sztokholmu.
Miasto | Miejsce | Pojemność |
---|---|---|
Göteborg | Scandinavium | 14 000 |
Malmö | Malmömässan (Malmö Isstadion) |
5800 |
Sztokholm | Globe Arena | 13 000 |
Kilka tygodni później właściciele Malmömässan zrezygnowali z udziału w przetargu z powodu małej liczby miejsc na arenie oraz ewentualnej konieczności poświęcenia dużych środków finansowych na przygotowanie miejsca na organizację widowiska[2].
Na początku lipca 1999 Hans Bonnevier ze stacji SVT poinformował, że konkurs odbędzie się w stołecznej Globe Arena, mogącej pomieścić ok. 13 tys. widzów. Była to wówczas największa hala, w której zorganizowano konkurs[3]. Jak wyjaśnił nadawca SVT, na ostateczną decyzję wpłynęła tańsza oferta władz Sztokholmu oraz fakt, że ostatni konkurs zorganizowany w stolicy Szwecji odbył się w 1975[2].
Organizacja
[edytuj | edytuj kod]
Logo oraz wygląd sceny konkursu zaprojektowała agencja Stockholm Design Lab. Motywem przewodnim projektów były usta, będące symbolem „piosenki, dialogu, mowy”[3]. W 2001 projekt otrzymał nagrodę Excellent Swedish Design[4].
Kierownikiem wykonawczym konkursu z ramienia EBU została Christine Marchal-Ortiz[3], a z ramienia telewizji SVT – Svante Stockselius, były dziennikarz i producent programu Melodifestivalen wyłaniającego reprezentantów Szwecji w Konkursie Piosenki Eurowizji[3]. Za reżyserię widowiska odpowiadał Marius Bratten[3].
Konkurs nadawany był nie tylko w Europie, ale także w Kanadzie, Australii, Japonii i Stanach Zjednoczonych. Koncert finałowy po raz pierwszy transmitowany był również w Internecie[1][3]. Za transmisję konkursu odpowiedzialna była szwedzka firma zewnętrzna Prisma OB[5].
W 2000 po raz pierwszy została wydana oficjalna składanka muzyczna, zawierająca wszystkie piosenki konkursowe. Album dostępny był w sklepach muzycznych w całej Europie. Podobne wydawnictwo ukazało się rok wcześniej, jednak wówczas pominięto cztery konkursowe utwory[1].
Kontrowersje
[edytuj | edytuj kod]- Przebieg rumuńskich eliminacji
Finał rumuńskich eliminacji eurowizyjnych Selecția națională wygrał zespół Taxi z utworem „The Moon”. Tuż po finale selekcji kompozytorzy piosenki „Why” zespołu Valahia, który zajął drugie miejsce, wyrazili swoje niezadowolenie z wyników oraz zagrozili wszczęciem działań prawnych przeciwko organizatorom. Powodem ich oburzenia była nagła zmiana zasad głosowania telewidzów i przedłużenie czasu na oddawanie głosów z jednej na trzy godziny, co spowodowało spadek grupy Valahia z pierwszego na drugie miejsce po pierwszej godzinie głosowania[6].
- Izraelski występ
Reprezentujący Izrael zespół Ping Pong otworzył koncert finałowy piosenką „Sameyakh (Be Happy)”, opowiadającą o pokoju między Izraelem a Syrią. Podczas występu członkowie formacji machali flagami obu krajów, a pod koniec prezentacji dwaj wokaliści grupy pocałowali się[1][3].
- Przerwanie transmisji w Holandii
Holenderska telewizja Nederlandse Omroep Stichting (NOS) przerwała transmisję konkursu w połowie koncertu z powodu eksplozji fajerwerków w Enschede, w której zginęły 23 osoby, a 947 zostało rannych[7]. Stacja tłumaczyła swoją decyzję powodami praktycznymi oraz faktem, że „niewłaściwym byłoby transmitowanie programu rozrywkowego w noc takiej katastrofy”. W wyniku postanowienia nadawcy krajowe wyniki oparte były na głosowaniu komisji jurorskiej, a nie telewidzów[3].
- Nieregulaminowa prezentacja piosenki z Danii

Po finale konkursu rosyjska delegacja wniosła petycję dotyczącą unieważnienia wyników oraz dyskwalifikacji zwycięzców, braci Olsenów z Danii. Podczas konkursowej prezentacji wokaliści użyli bowiem tzw. vocoderu, który nadał Jørgenowi Olsenowi elektryczny dźwięk głosu, co rosyjska delegacja uznała za „działanie niezgodne z regulaminem imprezy”. Europejska Unia Nadawców (EBU) nie przyjęła skargi[1][3].
Kraje uczestniczące
[edytuj | edytuj kod]W konkursie wzięli udział reprezentanci 24 nadawców publicznych, w tym debiutującej w stawce telewizji z Łotwy[3]. Pięć krajów z najsłabszymi wynikami w latach poprzednich, które rywalizowały podczas finału w 1999, tj. Bośnia i Hercegowina, Litwa, Polska, Portugalia i Słowenia, zostało wykluczonych ze stawki konkursowej[3]. Ich miejsce zajęły kraje odsunięte z konkursu rok wcześniej, tj. Finlandia, Macedonia, Rumunia, Rosja i Szwajcaria[3]. Z udziału w konkursie zrezygnowali nadawcy publiczni ze Słowacji, Grecji i Węgier, a swoją decyzję tłumaczyli powodami finansowymi[1][3].
Powracający artyści
[edytuj | edytuj kod]W 45. Konkursie Piosenki Eurowizji wzięło udział kilku wykonawców, którzy wystąpili w konkursie w poprzednich latach. Serafín Zubiri z Hiszpanii po raz pierwszy wziął udział w konkursie w 1992, Roger Pontare ze Szwecji – w konkursie w 1994, a Alexandros Panayi z cypryjskiego duetu Voice – w 1995.
Finał
[edytuj | edytuj kod]Legenda:
1. miejsce
- Tabela punktacyjna finału
|
Legenda: Głosowanie telewidzów Głosowanie jurorów Zwycięzca |
Nagroda im. Barbary Dex
[edytuj | edytuj kod]W 2000 po raz kolejny przyznano Nagrodę im. Barbary Dex, nieoficjalny tytuł przyznawany corocznie przez fanów konkursu za pośrednictwem holenderskiej strony House of Eurovision (eurovisionhouse.nl) najgorzej ubranemu artyście w Konkursie Piosenki Eurowizji w danym roku[8][9][10]. Po finale widowiska największą liczbę głosów internautów zdobyła Nathalie Sorce, reprezentantka Belgii, która wystąpiła podczas koncertu w kremowej sukni i marynarce[11].
Międzynarodowi nadawcy i głosowanie
[edytuj | edytuj kod]- Sekretarze
Poniżej przedstawione zostały nazwiska wszystkich sekretarzy, którzy ogłaszali wyniki głosowania w poszczególnych krajach. Państwa zostały uporządkowane w kolejności przyznawania punktów.
Izrael – Yoav Ginai[12]
Holandia – Marlayne
(reprezentantka Holandii w konkursie w 1999)Wielka Brytania – Colin Berry
Estonia – Evelin Samuel
(reprezentantka Estonii w konkursie w 1999)Francja – Marie Myriam
(zwyciężczyni konkursu w 1977)Rumunia – Andreea Marin
Malta – Valerie Vella
Norwegia – Marit Åslein
Rosja – Zhanna Agalakova
Belgia – Thomas Van Hamme
Cypr – Loukas Hamatsos[13]
Islandia – Ragnheiður Elín Clausen
Hiszpania – Hugo de Campos
Dania – Michael Teschl
(reprezentant Danii w konkursie w 1999)[14]Niemcy – Axel Bulthaupt
Szwajcaria – Astrid Von Stockar
Chorwacja – Marko Rašica[15]
Szwecja – Malin Ekander[16]
Macedonia Północna – Sandra Todorowska[17]
Finlandia – Pia Mäkinen[18]
Łotwa – Lauris Reiniks
Turcja – Osman Erkan
Irlandia – Derek Mooney
Austria – Dodo Roščić
- Nadawcy publiczni i komentatorzy
Poniżej przedstawione zostały nazwiska wszystkich komentatorzy poszczególnych nadawców publicznych transmitujących widowisko.
Austria – Andi Knoll (ORF1), Stermann & Grissemann (FM4)[19]
Belgia – francuski: Jean-Pierre Hautier (RTBF La Une)[20],
holenderski: André Vermeulen i Anja Daems (VRT TV1)[21]Bośnia i Hercegowina – Ismeta Dervoz-Krvavac (BHT)
Chorwacja –Aleksandar „Aco” Kostadinov (HRT 1)[22]
Cypr – Evi Papamichail (RIK 1)[13]
Dania – Keld Heick (DR1)[14]
Estonia – Marko Reikop (ETV)
Finlandia – Jani Juntunen (Yle TV1)[23]
Francja – Julien Lepers (France 3)[20]
Grecja – Dafni Bokota (ET1)[24]
Hiszpania – José Luis Uribarri (TVE1)[25]
Holandia – Willem van Beusekom (TV2)[26], Hijlco Span (Radio 2)
Irlandia – Marty Whelan (RTÉ One)[27], Larry Gogan (RTÉ Radio 1)
Islandia – Gísli Marteinn Baldursson (Sjónvarpið)[28]
Izrael – Bez komentatora
Japonia – Bez komentatora, transmisja 14 lipca 2000 (NHK BS2)
Litwa – Darius Užkuraitis (LTV)
Łotwa – Kārlis Streips (LTV)
Macedonia Północna – Milanka Rašik (MTV 1)
Malta – Charlo Bonnici
Niemcy – Peter Urban (Das Erste)[29], Thomas Mohr (Deutschlandfunk/NDR 2)[30]
Norwegia – Jostein Pedersen (NRK1)[31]
Polska – Artur Orzech (TVP1)
Portugalia – Eládio Clímaco (RTP1)[32]
Rosja – Aleksiej Żurawlew i Tatiana Godunova (Pierwyj kanał)
Rumunia – Leonard Miron (TVR1)
Słowenia – Miša Molk (SLO1)
Szwajcaria – niemiecki: Sandra Studer (SF2), francuski: Jean-Marc Richard (TSR 1), włoski: Jonathan Tedesco (TSI 1)
Szwecja – Pernilla Månsson Colt i Christer Lundh (SVT2)[16], Carolina Norén (SR P3)[33]
Turcja – Ömer Önder (TRT 1)[34]
Wielka Brytania – Terry Wogan (BBC One), Ken Bruce (BBC Radio 2)
Jugosławia – Bez komentatora (RTS 3K)[35]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Eurovision Song Contest 2000. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-10-14]. (ang.).
- ↑ a b Eurovision Song Contest 2000 placeras i Stockholm. [w:] Sveriges Television [on-line]. svt.se, 1999-07-05. [dostęp 2015-07-26]. (szw.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Sietse Bakker: The end of a decade: Stockholm 2000. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2009-12-21. [dostęp 2013-10-14]. (ang.).
- ↑ Christina Kallum: Fin form från webbdesign till tofflor. [w:] Sydsvenskan [on-line]. sydsvenskan.se, 2005-05-16. [dostęp 2013-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (szw.).
- ↑ André Rodrigues: Prisma to handle song contest broadcast 2005. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2004-11-14. [dostęp 2018-04-03]. (ang.).
- ↑ ROMANIAN NATIONAL FINAL 2000. natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-07-26]. (ang.).
- ↑ Firework Disaster Enschede 13 May 2000. stop-fireworks.org. [dostęp 2015-07-26]. (ang.).
- ↑ The Barbara Dex Award. [w:] Euro Dummies [on-line]. eurodummies.wordpress.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
- ↑ Barbara Dex Award. [w:] Eurovision House [on-line]. eurovisionhouse.nl. [dostęp 2015-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-07)]. (ang.).
- ↑ Media Handbook for Eurovision Song Contest 2012. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
- ↑ Barbara Dex Award. [w:] House of Eurovision [on-line]. eurovisionhouse.nl. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
- ↑ פורום אירוויזיון. sf.tapuz.co.il, 1999-09-13. [dostęp 2015-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-08)].
- ↑ a b Savvidis, Christos (OGAE Cyprus)
- ↑ a b Forside. esconnet.dk. [dostęp 2015-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-24)].
- ↑ Pogledaj temu – SPOKESPERSONS. forum.hrt.hr, 2008-02-29. [dostęp 2015-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-14)].
- ↑ a b Swedish Spokesmen. infosajten.com. [dostęp 2015-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-18)].
- ↑ ESCforum.net. scforum.net. [dostęp 2015-07-28].
- ↑ Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila. viisukuppila.fi. [dostęp 2015-07-28].
- ↑ Song Contest mit Stermann & Grissemann. wien.org.at, 2012-05-01. [dostęp 2015-07-28].
- ↑ a b Christian Masson: 2000 – Stockholm. Songcontest.free.fr. [dostęp 2015-07-28].
- ↑ Congratulations: 50 jaar Songfestival!. VRTFansite.be. [dostęp 2015-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-25)].
- ↑ Pogledaj temu – POVIJEST EUROSONGA: 1956–1999 (samo tekstovi). forum.hrt.hr, 2009-05-15. [dostęp 2015-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-07)].
- ↑ Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila. Viisukuppila.fi. [dostęp 2015-07-28].
- ↑ Η Δάφνη Μπόκοτα και η EUROVISION (1987–2004). Retromaniax.gr. [dostęp 2015-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-12)].
- ↑ FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema – Uribarri comentarista Eurovision 2010. Eurosongcontest.phpbb3.es. [dostęp 2015-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-17)].
- ↑ Welkom op de site van Eurovision Artists. Eurovisionartists.nl. [dostęp 2015-07-28].
- ↑ RTÉ so lonely after loss of Gerry – Marty. 2010-05-20. [dostęp 2015-07-28]. Cytat: He has been providing commentary for Irish viewers since 2000 and maintains great enthusiasm for the much lampooned contest.
- ↑ Dagblaðið Vísir – DV, 13 May 2000. Timarit.is. [dostęp 2015-07-28].
- ↑ Dr. Peter Urban kommentiert – Düsseldorf 2011. Duesseldorf2011.de. [dostęp 2015-07-28].
- ↑ Thomas Mohr: Mit Dschinghis Khan im Garten. Eurovision.de, 2011-05-14. [dostęp 2012-10-28].
- ↑ Alt du trenger å vite om MGP – Melodi Grand Prix – Melodi Grand Prix – NRK. nrk.no, 2003-05-27. [dostęp 2015-07-28].
- ↑ Comentadores Do ESC – escportugalforum.pt.vu | o forum eurovisivo português. 21595.activeboard.com. [dostęp 2015-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-21)].
- ↑ Swedes stay at home with Eurovision fever. thelocal.se, 2009-05-16. [dostęp 2015-07-28].
- ↑ 2000 Spain televoting results. [w:] YouTube [on-line]. 2007-04-19. (ang.).
- ↑ History of Serbia broadcasting the contest 1993–2003. forum.musicserbia.rs, 2012-12-06. [dostęp 2015-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].