Przejdź do zawartości

Nowa Wieś (sielsowiet Sitce)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nowa Wieś
Новая Вёска
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

dokszycki

Sielsowiet

Sitce

Populacja (2009)
• liczba ludności


63[1]

Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Nowa Wieś”
Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Nowa Wieś”
Ziemia54°55′09″N 27°35′59″E/54,919167 27,599722

Nowa Wieś (biał. Новая Вёска; ros. Новая Вёска) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie dokszyckim, w sielsowiecie Sitce.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w powiecie wilejskim w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego.

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś i zaścianek, a następnie wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim, od 1926 w powiecie dziśnieńskim, w gminie Parafianów[2].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało wieś 191 osób, 148 było wyznania rzymskokatolickiego a 43 prawosławnego. Jednocześnie 149 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 41 białoruską a 1 inną. Było tu 39 budynków mieszkalnych. Zaścianek zamieszkiwało 35 osób, 16 było wyznania rzymskokatolickiego a 19 prawosławnego. Jednocześnie 30 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 5 białoruską. Było tu 8 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 wymieniono wyłącznie wieś – w 49 domach zamieszkiwało 241 osób[4].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Parafianowie i prawosławnej w m. Sitce Wielkie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Dokszycach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Parafianowie[5].

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. 7, część 2, 1924, s. 30.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 22.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1139.