O człowieku, który się kulom nie kłaniał
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu |
powieść młodzieżowa, biografia |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania |
Warszawa, Polska |
| Język | |
| Data wydania |
1948 |
O człowieku, który się kulom nie kłaniał – socrealistyczna, młodzieżowa powieść Janiny Broniewskiej z 1948.
Powieść jest silnie ideologiczną[1], wyidealizowaną, niemal hagiograficzną[2], biografią generała Karola Świerczewskiego, począwszy od dzieciństwa na warszawskiej Woli, poprzez naukę, pracę gisera, udział w walkach rewolucji październikowej i wojny domowej w Rosji, pobytu w Związku Radzieckim, wojny domowej w Hiszpanii, walk II wojny światowej, do śmierci w Baligrodzie[3]. Ma charakter gawędy-wspomnienia. Od 1948 do 1978 doczekała się piętnastu wydań. Przez wiele lat była także obowiązkową lekturą szkolną[4]. Powieść należała do elementów tworzenia legendy Świerczewskiego, budowanej od lat czterdziestych XX wieku w PRL[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lubimy Czytać, O człowieku, który się kulom nie kłaniał.
- ↑ Gazeta Wyborcza, Krzysztof Varga, Miłość i flota, czyli poliamoryczni komuniści.
- ↑ Janina Broniewska, O człowieku, który się kulom nie kłaniał, KiW, Warszawa, 1970.
- ↑ Wielkopolski Słownik Pisarek, Janina Broniewska z Kunigów.
- ↑ Andrzej Chojnowski, „Pośmiertna maska stalinizmu”. Żołnierz zwycięstwa Wandy Jakubowskiej jako świadectwo epoki.