Odwzorowanie atomowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Odwzorowanie atomowe – odwzorowanie suriektywne między przestrzeniami topologicznymi i o tej własności, że dla każdego continuum zawartego w którego obraz ma co najmniej dwa elementy, spełniony jest warunek

Pojęcie odwzorowania atomowego (zakładając dodatkowo ciągłość) wprowadził R.D. Anderson[1], a zastosowane zostało ono później do konstrukcji pewnych szczególnych continuów[2][3]. W 1972 roku Adam Emeryk udowodnił następujące twierdzenie dotyczące odwzorowań atomowych[4]:

Niech będzie continuum metrycznym oraz dla każdego elementu przestrzeni niech będzie również continuum metrycznym. Istnieje wówczas ośrodkowe continuum spełniające pierwszy aksjomat przeliczalności oraz suriektywne, atomowe odwzorowanie nieprzywiedlne
o tej własności, że dla wszelkich
Jeżeli ponadto, jest continuum nierozkładalnym, to również jest takie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]