Ognie są jeszcze żywe

Ognie są jeszcze żywe

Gatunek	melodramat
Rok produkcji	1976
Kraj produkcji	Polska Japonia
Język	polski japoński francuski
Czas trwania	80 min
Reżyseria	Nobito Abe
Scenariusz	Nobito Abe
Główne role	Bożena Dykiel Jiro Kawarasaki
Muzyka	Zygmunt Konieczny
Zdjęcia	Jan Laskowski
Scenografia	Halina Dobrowolska Yoko Konishi
Kostiumy	Renata Własow
Montaż	Zofia Dwornik Hajime Okayasu
Produkcja	Zespół Filmowy Kadr Hi. Wa. Ikiteita

Ognie są jeszcze żywe – polsko-japoński melodramat z 1976 roku w reżyserii Nobito Abe.

Fabuła

W Hiroszimie na chorobę popromienną umiera młody człowiek. Jego rodzice zginęli podczas wybuchu bomby atomowej na Hiroszimę. Jego młodszy brat Takao nie odczuwa skutków choroby. Tak samo było z Nobito, który ukończył medycynę i podróżował po świecie. Lekarze nie mają wątpliwości: Nobito zostało kilka godzin życia. Wspomina czas, kiedy był na stypendium w Paryżu. Tam poznał Krystynę, w której zakochał się. Po pewnym czasie informuje go, że jest z nim w ciąży. Ten czuje się przerażony i wystraszony, co partnerka uznaje za brak odpowiedzialności. Rozstają się.

Obsada

• Jiro Kawarazaki - Nobito
• Bożena Dykiel - Krystyna
• Yukiko Takabayashi - Shinobu
• Lucyna Winnicka - dr Wanda Połtawska
• Ryohei Uchida - Takao

Produkcja

Zdjęcia kręcono w następujących lokacjach: Paryż (cmentarz Père-Lachaise, okolice bazyliki Sacré-Cœur, Pola Elizejskie), Kraków (Wawel, Rynek Główny, Collegium Maius), Oświęcim, Warszawa (Rynek Starego Miasta), Hiroszima.

Linki zewnętrzne

• Ognie są jeszcze żywe w bazie IMDb (ang.)
• Ognie są jeszcze żywe w bazie Filmweb
• Ognie są jeszcze żywe w bazie filmpolski.pl
• Zdjęcia z filmu Ognie są jeszcze żywe w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”