Ogród Botaniczny w Heidelbergu
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Dzielnica |
Neuenheim |
Powierzchnia |
2,9 ha |
Data założenia |
1593 |
Położenie na mapie Badenii-Wirtembergii | |
Położenie na mapie Niemiec | |
49°24′53″N 8°40′04″E/49,414722 8,667778 | |
Strona internetowa |
Ogród Botaniczny w Heidelbergu (niem. Botanischer Garten Heidelberg) – instytucja naukowo-edukacyjna Uniwersytetu Ruprechta i Karola w Heidelbergu sięgająca tradycjami 1593 roku[1]. Ogród botaniczny w dzisiejszej lokalizacji otwarto w 1915 roku[2]. Obecnie zajmuje on około 2,9 hektar.
Instytucja jest trzecią pod względem starszeństwa w dzisiejszych Niemczech, a jej dzieje zaczynają się wraz z założeniem ogrodu roślin leczniczych przez profesora uniwersytetu Heinricha Smetiusa (w pobliżu zamku książąt elektorów Palatynatu Reńskiego). Instytucja zmieniała wielokrotnie swoją lokalizację – dzisiejsza jest już siódmą. Ogród zajmował do lat 70. XX wieku 3,9 ha, ale w wyniku budowy nowego kampusu uniwersyteckiego został okrojony o blisko ćwierć swojej powierzchni.
Ogród ma dziś 2,9 ha z czego 0,4 ha zajmują szklarnie, a 0,2 ha budynki administracyjne i naukowe[3]. Na jego terenie rośnie ponad 12 tysięcy gatunków roślin pogrupowanych w 23 kolekcje, z których najcenniejsze są: storczyki tropikalne, bromeliowate, sukulenty, kolekcja roślin Madagaskaru, sagowcowe, rośliny mięsożerne i kapustowate[4].
Częścią instytutu jest herbarium HEID – jedna z większych kolekcji roślin leczniczych w Niemczech[5]. Ponadto w Heidelbergu istnieją dwa arboreta z XIX wieku na zboczach góry Königstuhl[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Witryna internetowa Ogrodu Botanicznego w Heidelbergu (niem.). [dostęp: 29 sierpnia 2014].
- ↑ Witryna internetowa Ogrodu Botanicznego w Heidelbergu: Historia (niem.). [dostęp: 29 sierpnia 2014].
- ↑ Botanischer Garten der Universität Heidelberg [dostęp: 29 sierpnia 2014].
- ↑ Gartenführer [dostęp: 29 sierpnia 2014].
- ↑ Witryna internetowa Ogrodu Botanicznego w Heidelbergu Sammlungen (niem.). [dostęp: 29 sierpnia 2014].
- ↑ Heidelberg. Die Arboreten [dostęp: 29 sierpnia 2014].