Ojucewicze
53°25′01″N 26°26′43″E/53,416944 26,445278| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
231449 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 53°25′01″N 26°26′43″E/53,416944 26,445278
| |
Ojucewicze[1] (biał. Аюцавічы, Ajucawiczy; ros. Оюцевичи, Ojucewiczi) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie korelickim, w sielsowiecie Mir, w pobliżu Mira.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W Rzeczypospolitej Obojga Narodów miejscowość leżała w województwie nowogródzkim, w powiecie nowogródzkim. Były własnością Iliniczowów, następnie Radziwiłłów. W 1828 jako wiano Stefanii Radziwiłłównej przeszły do rodu Sayn-Wittgensteinów.
W wyniku III rozbioru znalazły się w Rosji. W XIX i w początkach XX w. wieś i majątek ziemski położone w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim, w gminie Mir.
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś i folwark leżące w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie stołpeckim[a], w gminie Mir[2]. W 1921 wieś liczyła 970 mieszkańców, zamieszkałych w 191 budynkach, w tym 947 Białorusinów, 22 Polaków i 1 osobę innej narodowości[b]. 968 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 2 rzymskokatolickiego. Folwark liczył zaś 46 mieszkańców, zamieszkałych w 2 budynkach, w tym 28 Polaków i 18 Białorusinów. 45 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 1 ewangelickiego[2].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach nowogródzkim (do 1919), baranowickim (1919-1920), nieświeskim (1920-1926) i stołpeckim (1926-1945).
- ↑ Innej niż polska, białoruska, niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Mir było 9 Rosjan, 4 Ukraińców i 1 Litwin. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ojucewicze, pow. nowogródzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 421.
- Mapa WIG Stołpce. [dostęp 2023-10-25]. (pol.).
