Okręg Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Okręg – organizacyjna terenowa jednostka Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej, która może posiadać osobowość prawną.

ZHR dzieli się na okręgi. Okręg może stworzyć lub zlikwidować Rada Naczelna. Najczęściej zasięg terytorialny sięga jednego województwa. W skład okręgu wchodzi chorągiew harcerzy i chorągiew harcerek. Okręg może dzielić się na obwody.

Struktura okręgu[edytuj | edytuj kod]

  • Najwyższą władzą jest zjazd okręgu (zwoływany co 2 lata).
  • zarząd okręgu (z urzędu komendant chorągwi, komendantka chorągwi oraz członkowie wybrani przez zjazd okręgu w ustalonej przez nich liczbie).
  • komisja rewizyjna okręgu (3 osoby wybierane przez zjazd okręgu).

Działania okręgu[edytuj | edytuj kod]

  • prowadzenie spraw administracyjnych wszystkich jednostek okręgu,
  • prowadzenie spraw finansowo-gospodarczych wszystkich jednostek okręgu,
  • reprezentowanie ZHR przed władzami lokalnymi,
  • koordynowanie działań Kół Przyjaciół Harcerstwa.

Okręgi ZHR[edytuj | edytuj kod]

  1. Okręg Dolnośląski ZHR
  2. Okręg Górnośląski ZHR
  3. Okręg Kujawsko-Pomorski ZHR
  4. Okręg Lubelski ZHR
  5. Okręg Łódzki ZHR
  6. Okręg Małopolski ZHR
  7. Okręg Mazowiecki ZHR
  8. Okręg Podkarpacki ZHR
  9. Okręg Pomorski ZHR
  10. Okręg Północno-Zachodni ZHR
  11. Okręg Wielkopolski ZHR
  12. Okręg Staropolski ZHR

Okręgi zmieniały swój zasięg terytorialny. W przeszłości istniały również: Okręg Północno-Wschodni z siedzibą w Białymstoku, Okręg Rzeszowski, Okręg Sandomierski z siedzibą w Skarżysku-Kamiennej, Okręg Środkowopolski z siedzibą w Łodzi i Okręg Warmińsko-Pomorski z siedzibą w Bydgoszczy[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej 1995–1996, „Dodatek specjalny do Pisma Instruktorek i Instruktorów ZHR „Instruktor””, s. 2, ISSN 1234-1290.