Okrąglica (Beskid Żywiecki)
 Okrąglica (po prawej stronie, z masztem) – widok spod Policy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1239 m n.p.m. |
| Wybitność |
91 m |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu suskiego  | |
 49°37′39,0″N 19°39′17,7″E/49,627500 19,654917
| |
Okrąglica (1239 m[1]), (Krupowa Hala, 1238 lub 1247 m[2]) – szczyt w Paśmie Policy, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego[3], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego[4]. Znajduje się w głównym grzbiecie tego pasma pomiędzy Kucałową Przełęczą (1148 m) a bezimiennym wierzchołkiem 1137 m. Z wierzchołka Okrąglicy w kierunku południowo-wschodnim ku dolinie Ciśniawy odchodzi boczny grzbiet pomiędzy doliną potoku Zakulawka a doliną Kamyckiego Potoku. Mniej więcej w połowie jego wysokości znajduje się na nim szczyt Kordelka (1025 m), a w górnej części grzbietu duża Hala Krupowa[2]. Ze stoków północnych spływają źródłowe cieki potoku Skawica Sołtysia[1][5]. W pobliżu wierzchołka znajdują się rozpadliny i niewielkie jaskinie, co nadaje otoczeniu dziki wygląd[6].
Tuż poniżej szczytu, na który prowadzi nieoznakowana ścieżka, stoi kaplica Matki Bożej Opiekunki Turystów oraz maszt telekomunikacyjny. Kaplicę, nawiązującą wyglądem do szałasu pasterskiego, zbudowano potajemnie w maju 1987 roku. Przez długi czas prowadząca do niej ścieżka znana była tylko wtajemniczonym. Obecnie we wnętrzu kaplicy umieszczono epitafia upamiętniające zmarłych ludzi gór. Co roku w pierwszą niedzielę października w kaplicy odbywa się msza dla uczestników zlotu turystycznego krakowskiego oddziału PTTK[6].
Przez Okrąglicę biegnie granica między wsią Skawica (stok północny) i Sidzina (stok południowy)[5].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Przez sam wierzchołek nie prowadzą znakowane szlaki turystyczne. Najbliżej szczytu biegnie Główny Szlak Beskidzki na wschód od Kucałowej Przełęczy, trawersujący stok południowy. Można od niego leśną drogą podejść na polankę z kapliczką i przekaźnikiem. Niżej po stokach północnych i południowych przebiegają wszystkie pozostałe szlaki idące na Kucałową Przełęcz[6].
Jordanów – Bystra Podhalańska – Drobny Wierch – Judaszka – przełęcz Malinowe – Naroże – Soska – Krupówka – Urwanica – Okrąglica – Kucałowa Przełęcz. Suma podejść 830 m, suma zejść 170 m, czas przejścia 5 godz., z powrotem 4 godz. 15 min[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-06-18].
- ↑ a b Władysław Krygowski, Beskidy. Śląski–Żywiecki–Mały i Makowski (część zachodnia), Krystyna Malik (red.), wyd. IV poprawione i uzupełnione, Sport i Turystyka, 1987, s. 327.
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ J. Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170.
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-06-18].
- ↑ a b c d Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 312–313, ISBN 978-83-62460-30-4.
.jpg)