Przejdź do zawartości

Okręty desantowe typu Canberra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Okręty desantowe typu Canberra
Ilustracja
HMAS Canberra i HMAS Adelaide w porcie
Kraj budowy

 Hiszpania /  Australia

Użytkownicy

 Royal Australian Navy

Stocznia

Navantia / BAE Systems Australia

Wejście do służby

2014

Zbudowane okręty

2

Okręty w służbie

2

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

pełna 27 851 t

Długość

całkowita: 230,73 m
pokładu startowego: 202,3 m

Szerokość

32 m

Zanurzenie

7,18 m

Napęd

siłownia w układzie CODLAG: turbina gazowa GE LM 2500 19 160 kW, 2 silniki wysokoprężne Navantia-MAN 7 448 kW każdy, 2 pędniki azymutalne Navantia-Siemens 11 MW i 2 śruby każdy

Prędkość

20,5 węzła (38 km/h)

Załoga

358 + 1046 żołnierzy desantu

Uzbrojenie

4 działka Typhoon kal. 25 mm

Wyposażenie lotnicze

SH-60 Seahawk, S-70 Black Hawk, MRH90, Tiger ARH, CH-47 Chinook

Okręty desantowe typu Canberra (ang. Canberra class landing helicopter dock) – australijskie uniwersalne okręty wojenne, obecnie służące jako okręty desantowe-doki-śmigłowcowce klasy LHD (Landing Helicopter Dock). Docelowo mają służyć również jako lotniskowce floty z myśliwcami F-35 na pokładzie[1][2][3]. Zbudowano dwa okręty na bazie hiszpańskiego projektu „Juan Carlos I”. Rozważany był też francuski typ Mistral. Kontrakt na dwa okręty jest wart około 3,1 mld AUD. Kadłub pierwszego okrętu, HMAS „Canberra” (L01) zwodowano w hiszpańskim Ferrol w 2011 roku[4], prace przy bliźniaczym HMAS „Adelaide” (L02) rozpoczęto w 2010, a zwodowano go w 2012, oba kadłuby wykończano w australijskiej stocznie w Williamstown[5]. Kadłuby przetransportowano w 2012 roku do Australii, na pokładach statków MV Blue Marlin i MV Mighty Servant 3[6]. Australia zakupiła też w Hiszpanii 12 barek desantowych typu LCM-1E, które będą bazować na pokładach desantowców.

Okręty

[edytuj | edytuj kod]
Okręty typu Canberra[7]
Znak taktyczny Nazwa Położenie stępki Wodowanie Wejście do służby
L02 HMAS Canberra 23 września 2009 17 lutego 2011 28 listopada 2014
L01 HMAS Adelaide 18 lutego 2011 4 lipca 2012 4 grudnia 2015

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Julian Kerr, Australia could buy F-35B, [w:] IHS Jane's Defence Weekly [online] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-02].
  2. Nick Butterly, Jump jets on Defence radar, [w:] The West Australian [online], Yahoo News, 16 maja 2014 (ang.).
  3. Julian Kerr, Amphibious ambitions: expanding Australia's naval expectations, „Jane's Navy International”, Jane's Information Group.
  4. Wodowanie Canberry [online], altair.com.pl, 21 lutego 2011 [dostęp 2012-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-20] (pol.).
  5. Wodowanie Adelajdy [online], altair.com.pl, 5 lipca 2012 [dostęp 2012-07-06] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (pol.).
  6. Lipiecki 2022 ↓, s. 59.
  7. Lipiecki 2022 ↓, s. 67.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marcin Chała, Dariusz Czajkowski. Okręty desantowe typów Juan Carlos I i Canberra. „Morze, Statki i Okręty”. 5/2011. XVI (112), s. 10-15, maj 2011. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1426-529X. 
  • Sławomir Lipiecki. Canberra – desant morski po australijsku. „Nowa Technika Wojskowa”. 7/2022, lipiec 2022. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1230-1655. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]