Okręty podwodne typu Delphin
Użytkownicy | |
---|---|
Wejście do służby |
jesień 1944 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
2,5 tony |
Długość |
5,5 m |
Szerokość |
1 m |
Prędkość |
10 węzłów / 17 węzłów w zanurzeniu |
Zasięg |
300 mil morskich |
Załoga |
1 |
Uzbrojenie |
1 torpeda 533 mm, 1 mina typu TMB lub 1200 kg materiałów wybuchowych |
Delphin (niem. delfin) – niemiecki miniaturowy okręt podwodny z okresu II wojny światowej.
Plany okrętów typu Delphin opracowano w 1944 roku. Do końca wojny ukończono trzy prototypy. Przeznaczeniem tych jednostek miały być szybkie podwodne ataki na alianckie jednostki na kanale La Manche. Dzięki charakterystycznemu, kroplowatemu kształtowi prototypy osiągały znaczne prędkości w zanurzeniu. Pilot znajdował się pod kopułą z pleksiglasu. Jednostka wyposażona była w ładunek materiałów wybuchowych, który miał być detonowany po przymocowaniu do dna celu. Istniały plany produkcji wariantów uzbrojonych w torpedę lub minę morską. Prototyp osiągał zanurzenie 30 metrów.
19 stycznia 1945 roku jeden z prototypów uległ zniszczeniu podczas kolizji z łodzią. Pozostałe, znajdujące się w budowie w Berlinie, przeniesiono do Pötenitz, gdzie zostały potem wysadzone w powietrze.