Przejdź do zawartości

Opona twarda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Opona twarda (łac. dura mater), potocznie twardówka – jedna z opon mózgowo-rdzeniowych. Zbudowana jest z blaszki zewnętrznej (okostnowej) i blaszki wewnętrznej (oponowej lub mózgowej). Blaszki są oddzielone od siebie w miejscu, gdzie znajdują się zatoki żylne opony twardej: w zagłębieniu Meckela, w miejscu siodła tureckiego oraz w miejscach, gdzie leżą woreczki śródchłonkowe, na tylnej powierzchni piramidy kości skroniowej. Na pozostałej powierzchni są z sobą zrośnięte.

Wypustki opony twardej

[edytuj | edytuj kod]

Opona twarda ma cztery wypustki (fałdy) zbudowane ze zdwojenia blaszki wewnętrznej:

Zatoki żylne są wysłane śródbłonkiem i wypełnione krwią żylną. Wyróżnia się dwa zespoły zatok:

Unaczynienie

[edytuj | edytuj kod]

Opona twarda mózgowia posiada swoje własne naczynia krwionośne, w przeciwieństwie do opon rdzenia kręgowego. Naczynia układają się w dwie warstwy i te, które przebiegają w warstwie zewnętrznej są silniejsze.

Unerwienie

[edytuj | edytuj kod]

Unerwienie czuciowe pochodzi od gałęzi nerwu trójdzielnego, gałęzi nerwów: błędnego i podjęzykowego oraz od trzech górnych nerwów rdzeniowych szyjnych.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Opony mózgowia. W: J. Walocha, T. Iskra, J. Gorczyca, J. Zawiliński, J. Skrzat: Anatomia prawidłowa człowieka. Ośrodkowy układ nerwowy. Pod redakcją Andrzeja Skawiny. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2003. ISBN 83-233-1756-9.