Order Jerzego I

	Order Jerzego I; Τάγμα του Γεωργίου Α'
	Order Jerzego I; Τάγμα του Γεωργίου Α'
	; Awers
	; Baretka
Ustanowiono	16 stycznia 1915
Dewiza	ΙΣXYΣ MOI HAΓAΠH TOY ΛAOY; (Miłość narodu mą siłą)

Order Jerzego I (gr. Τάγμα του Γεωργίου Α', Basilikon tagma toy Georgioy A) – do 1936 drugie z kolei, po Orderze Zbawiciela wysokie odznaczenie Królestwa Grecji, następnie do 1973 znajdował się na czwartym miejscu w hierarchii orderów tego państwa.

Królewski Grecki Order Jerzego I został ustanowiony 16 stycznia 1915 przez króla Konstantyna I ku czci jego ojca, Jerzego I, drugiego z kolei króla Hellenów, który padł ofiarą zamachu bombowego w 1913. Order istniał do 1924, po czym został zniesiony przez rząd II Republiki (1924–1935) i zastąpiony przez Order Feniksa. Odnowiony w 1936 po restauracji monarchii przez Jerzego II został ostatecznie zniesiony przez władze III Republiki i zastąpiony Orderem Honoru, ale żyjący jeszcze kawalerowie mogą go nadal nosić.

Order Jerzego I posiadał dwie odmiany – wojskową i cywilną – i nadawany był obywatelom greckim i cudzoziemskim za wybitne osiągnięcia w czasie wojny oraz na polu administracji, handlu, polityki, sztuki i nauki.

Posiadał pięć klas według znanego schematu Legii Honorowej:

Krzyż Wielki ((gr.) Μεγαλόσταυρος),
Wielki Komandor ((gr.) Ανώτερος Ταξιάρχης),
Komandor ((gr.) Ταξιάρχης),
Oficer lub Złoty Krzyż ((gr.) Χρυσούς Σταυρός),
Kawaler lub Srebrny Krzyż ((gr.) Αργυρούς Σταυρός).

Insygniami orderu były biały krzyż łaciński z zielonym wieńcem laurowym między ramionami, z monogramem Jerzego I w środkowym medalionie awersu, otoczonym napisem "ΙΣXYΣ MOI HAΓAΠH TOY ΛAOY" (Miłość narodu mą siłą, mottem panowania Jerzego I) i z datami panowania króla 1863–1913 na medalionie rewersu, oraz gwiazdy I i II klasy: ośmiopromieniowa złota dla I klasy i czteropromieniowa srebrna dla II klasy, obie z nałożonym na nie awersem krzyża orderowego.

Order noszony był na purpurowej wstędze i zawieszony na złotej (klasy I–IV) lub srebrnej (klasa V) koronie królewskiej.