Jerzy I Grecki
| ||||
| ||||
![]() Jerzy I Glücksburg | ||||
![]() | ||||
![]() | ||||
Król Grecji | ||||
Okres | od 30 marca 1863 do 18 marca 1913 | |||
Poprzednik | Otton I Wittelsbach | |||
Następca | Konstantyn I | |||
Dane biograficzne | ||||
Dynastia | Glücksburgowie | |||
Data i miejsce urodzenia | 24 grudnia 1845 Kopenhaga | |||
Data i miejsce śmierci | 18 marca 1913 Saloniki | |||
Miejsce spoczynku | Cmentarz Królewski, Tatoi | |||
Ojciec | Chrystian IX | |||
Matka | Luiza Hessen-Kassel | |||
Żona | Olga Konstantinowna Romanowa | |||
Odznaczenia | ||||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Jerzy I (gr. Γεώργιος Α΄, Βασιλεύς των Ελλήνων), urodzony jako prins Vilhelm af Slesvig-Holsten-Sønderborg-Glücksborg (ur. 24 grudnia 1845 w Kopenhadze, zm. 18 marca 1913 w Salonikach) – król Grecji w latach 1863–1913 z dynastii Glücksburgów, bocznej linii Oldenburgów. Syn króla Danii – Chrystiana IX Glücksburga i Luizy Heskiej (z linii Hessen-Kassel).
Wyznaczony na króla przy poparciu Wielkiej Brytanii, Francji i Rosji, po zdetronizowaniu w 1862 Ottona I Wittelsbacha w wyniku puczu wojskowego. Miał wpływ na formowanie się greckiej demokracji przez nadanie jej konstytucji. Pomimo początkowej niepopularności stał się monarchą popularnym i lubianym. Został zamordowany w Salonikach przez Aleksandrosa Schinasa.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Gdy poprzedni król Otton I po wybuchu powstania musiał opuścić Grecję, zaczęto szukać nowego władcy dla tego kraju. Spotkawszy się z odmową licznych książąt, Grecy zwrócili się ku synowi przyszłego króla Danii, Chrystiana IX – Wilhelmowi, księciu Szlezwiku-Holsztynu-Sonderburga-Glücksburga. Ani Wilhelm, ani jego ojciec nie wydawali się zainteresowani tą propozycją, ale stary król Danii, Fryderyk VII, dziad stryjeczny Wilhelma, grzmiał: „Jeśli mu tego nie nakażesz, rozstrzelam cię”[potrzebny przypis].
W 1863 zrozpaczony osiemnastoletni książę wyjechał do Aten, by objąć tam panowanie jako Jerzy I. Nowy król otrzymał w spadku skromne królestwo z milionem żyjących w ubóstwie mieszkańców. Bieda była tak wielka, iż Francja, Anglia i Rosja złożyły się, by pożyczyć mu pieniądze na utrzymanie dworu.
Małżeństwo i rodzina[edytuj | edytuj kod]
Jerzy I w 1867 roku poślubił wielką księżną Olgę Konstantynownę (1851–1926). Ośmioro dzieci pary to:
- Konstantyn (1868–1923), król Grecji od 1913
- Jerzy (1869–1957)
- Aleksandra (1870–1891), wielka księżna Rosji
- Mikołaj (1872–1938); ojciec Mariny, księżnej Kentu (żony księcia Jerzego Windsora)
- Maria (1876–1940), wielka księżna Rosji
- Olga (1881–1881)
- Andrzej (1882–1944) ojciec Filipa, księcia Edynburga (męża królowej Wielkiej Brytanii Elżbiety II)
- Krzysztof (1888–1940)
Rankiem 18 marca 1913 w Salonikach Jerzy I wyszedł z domu syna, eskortowany przez jednego tylko oficera, by jak zwykle wrócić pieszo do pałacu królewskiego. Tam został postrzelony przez anarchistę A.Schinasa. Umarł niecałe dwa tygodnie przed jubileuszem pięćdziesięciolecia panowania.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Wielki Mistrz Orderu Zbawiciela
- Order Słonia (Dania, 1863)[1]
- Wielki Komandor Orderu Danebroga (Dania, 1871)[1]
- Odznaka Honorowa Orderu Danebroga (Dania)[1]
- Medal Pamiątkowy Złotych Godów Króla Chrystiana IX i Królowej Luizy (Dania, 1892)[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- E.E.P. Isdall: Georg I - prins af Danmark, Hellernes konge og hans slægt. Kopenhaga: C.A. Reitzel, 1959
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Walter Christmas: King George of Greece. Nowy Jork: McBride, Nast & Company, 1914
|
- Władcy Grecji
- Glücksburgowie
- Odznaczeni Krzyżem Wielkim Legii Honorowej
- Odznaczeni Orderem Annuncjaty
- Odznaczeni Orderem Danebroga
- Odznaczeni Orderem Podwiązki
- Odznaczeni Orderem Słonia
- Odznaczeni Orderem Świętych Maurycego i Łazarza
- Odznaczeni Orderem Zbawiciela
- Odznaczeni Orderem Złotego Runa
- Odznaczeni Orderem Korony Wendyjskiej
- Zamordowani monarchowie
- Urodzeni w 1845
- Zmarli w 1913
- Ludzie urodzeni w Kopenhadze