Orla (dopływ Baryczy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Orla
Ilustracja
Koryto Orli w Zaorlu
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 95,1 km
Spadek

0,76 ‰

Powierzchnia zlewni

1601 km²

Średni przepływ

4,457 m³/s w Korzeńsku

Źródło
Miejsce Koźminiec
Wysokość

155 m n.p.m.

Współrzędne

51°47′54″N 17°37′35″E/51,798333 17,626389

Ujście
Recypient Barycz
Miejsce

na zachód od Wąsosza

Wysokość

83 m n.p.m.

Współrzędne

51°34′06″N 16°39′57″E/51,568333 16,665833

Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po lewej znajduje się punkt z opisem „ujście”

Orla (niem. Horle[1][2]; Hurle[3]; lub Horla[4]) – rzeka w zachodniej Polsce, największy[5], prawy dopływ Baryczy[6] o długości 95,1[7] km i powierzchni dorzecza 1601 km²[8]. Płynie na Nizinie Południowowielkopolskiej i w Obniżeniu Milicko-Głogowskim, w województwie dolnośląskim.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Wypływa ze źródła zlokalizowanego na wysokości 155 m n.p.m. w miejscowości Koźminiec[9] na Wysoczyźnie Kaliskiej, następnie płynie przez Kotlinę Żmigrodzką, a do Baryczy uchodzi w 34,6 km jej biegu, na zachód od Wąsosza na wysokości 83 m n.p.m.

Pod względem administracyjnym zlewnia Orli leży na pograniczu województw wielkopolskiego i dolnośląskiego.

Zlewnia Orli to obszary o rolniczym charakterze, gdzie przeważają grunty orne z niewielką ilością terenów zalesionych i zadrzewionych.

Główne dopływy:

Ważniejsze miejscowości nad Orlą: Koźmin Wielkopolski, Jutrosin, Korzeńsko, Wąsosz.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. MAPSTER - Szczegóły [online], igrek.amzp.pl [dostęp 2017-08-29] (pol.).
  2. MAPSTER - Szczegóły [online], igrek.amzp.pl [dostęp 2017-08-29] (pol.).
  3. http://maps.mapywig.org/m/German_maps/series/150K_Gilly_SKvSudpreussen/Gilly_Spezialkarte_von_Suedpreussen_150k_BCUL_05_B2.jpg
  4. MAPSTER - Szczegóły [online], igrek.amzp.pl [dostęp 2017-08-29] (pol.).
  5. Wdrażanie Ramowej Dyrektywy Wodnej w zlewni Baryczy
  6. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 197, ISBN 83-239-9607-5.
  7. Hobot A. i inni, Warunki korzystania z wód zlewni Baryczy, Pectore Eco, 2012, s. 31.
  8. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej | iMap GISPartner [online], geoportal.kzgw.gov.pl [dostęp 2017-08-07].
  9. Geoportal.gov.pl [online], mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2017-08-08].