Osiedle Owsiana-Dożynkowa w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osiedle Owsiana-Dożynkowa
Ilustracja
Zdjęcie z początku lat 60. XX w.
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miasto

Poznań

Dzielnica

Osiedle Stare Winogrady

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Osiedle Owsiana-Dożynkowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Osiedle Owsiana-Dożynkowa”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Osiedle Owsiana-Dożynkowa”
Ziemia52°25′31,0″N 16°55′22,2″E/52,425278 16,922833

Osiedle Owsiana-Dożynkowa – kwartał zabudowy blokowej zlokalizowany na terenie Starych Winograd w Poznaniu przy ulicach Owsianej, Dożynkowej i Zbożowej.

W okresie 1930-1935 rozparcelowano działki na terenie Winiar oraz wytyczono nowe ulice, w obszarze ograniczonym ulicami Obornicką a Umultowską[1]. W tym czasie zaczęły powstawać pierwsze zabudowania, a dzielnica miała charakter willowy. W 1940 roku niemieckie władze okupacyjne opracowały plan zagospodarowania przestrzennego dla dzielnicy Winiary (niem. Ortsteil Weiner Bebauungsplan I. am Nordwall). Projekt zakładał powstanie zespołu budynków wielorodzinnych między ulicami Orną a Oziminą[2]. Nowe osiedle miało charakteryzować się luźną zabudową oraz dużą ilością zieleni[3]. Większość z powstałych w latach 1941-1944 budynków, uległa znacznemu zniszczeniu w wyniku działań wojennych. Z oryginalnej zabudowy zachowały się dwa budynki położone wzdłuż ulicy Owsianej (nr 12, 13 i 14) oraz budynek przy ulicy Pszennej (nr 2 i 4)[4]

Nowe osiedle powstało w latach 1956-1960 i było jednym z pierwszych i nielicznych w Poznaniu tamtych czasów zespołów trzykondygnacyjnej zabudowy blokowej zwieńczonych stromymi dachami (czterospadowymi). Zamieszkało na nim 440 rodzin, a projektantami byli Zygmunt Skupniewicz i Władysław Jezierski. Po wybudowaniu pierwszych bloków wykonawcy zaczęli występować z wnioskami o adaptację poddaszy na cele mieszkalne, co zostało zaakceptowane przez władze. Jedną z osób, które skorzystały z takiej możliwości był Andrzej Szozda – od 1976 do 1980 minister energetyki i energii atomowej w drugim rządzie Piotra Jaroszewicza[5].

W pobliżu osiedla znajdują się Kościół św. Jana Bosko, Park Cytadela, hotel Vivaldi i stacja PST Słowiańska.

W kwietniu 2021 roku Rada Miasta Poznania podjęła uchwałę o nazwaniu skweru położonego na terenie osiedla, przy skrzyżowaniu ulic Owsianej i Dożynkowej, imieniem Józefa Przesławskiego[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Plan fragmentu Winograd w rejonie ulic Winogrady i Zagonowej z 1935 r. [online], CYRYL - Cyfrowe Repozytorium Lokalne.
  2. Archiwalny Plan zagospodarowania dzielnicy Winiary [online], CYRYL - Cyfrowe Repozytorium Lokalne.
  3. Paweł Skrzypalik, Historia Cmentarza winogradzkiego [online], Cyfrowe Lapidarium Poznania.
  4. Jacek Biesiadka, Andrzej Gawlak, Poznań 1944-1945. Fotomapa, Poznań 2016, ISBN 978-83-915340-6-9.
  5. Projekt – Miasto. Wspomnienia poznańskich architektów 1945-2005, Henryk Marcinkowski i inni, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2013, s. 107, ISBN 978-83-7768-069-8, OCLC 871701842.
  6. Uchwała Rady Miasta Poznania nr Nr XLV/795/VIII/2021 z dnia 20 kwietnia 2021 r.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]