Otwarte mistrzostwa Europy par open w brydżu sportowym

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Otwarte Mistrzostwa Europy Par Open w brydżu sportowym (ang. European Open Bridge Championships – Open Par) – zawody par brydżowych w kategorii open, w których startować mogą zawodnicy ze wszystkich krajów (nie tylko europejskich) bez ograniczenia liczby zawodników z jednego kraju.

Otwarte Mistrzostwa Europy Par Open (OME-PO) obecnie wchodzą w skład Otwartych mistrzostw Europy.

Poprzednikiem tych zawodów były Mistrzostwa Europy Par Open (European Open Pairs Championship), których 11 edycji było zorganizowanych w latach 1976–2001, przy czym w latach 1989–2001 zawody te były organizowane razem z Mistrzostwami Europy par seniorów.

OME-PO odbywają się w latach nieparzystych. W latach parzystych odbywają się Drużynowe mistrzostwa Europy. Zawody zostały wpisane do kalendarza EBL od roku 2003 dzięki staraniom ówczesnego Prezydenta EBL Gianarrigo Rona[1][2].

Formuła zawodów[edytuj | edytuj kod]

  • W Otwartych Mistrzostwach Europy Par Open w brydżu sportowym może wziąć udział dowolna liczba par;
  • W parze mogą występować zawodnicy z różnych krajów (nie tylko europejskich);
  • Nie ma ograniczenia liczby zawodników z jednego kraju;
  • Zwycięzcy zawodów otrzymują złoty medal oraz tytuł Mistrza Europy;
  • Para, która zdobyła 2 miejsce otrzymuje srebrny medal;
  • Para, która zdobyła 3 miejsce otrzymuje brązowy medal.

Podsumowanie medalowe[edytuj | edytuj kod]

Poniższa tabela pokazuje zdobycze medalowe poszczególnych krajów. Uwzględnione są wszystkie zawody – zarówno edycje 1–11 (Mistrzostwa Europy Par Open przed włączeniem do Otwartych Mistrzostw Europy), jak i edycje od numeru 12 (po włączeniu do OME).

Jeśli w parze, która zdobyła medal byli zawodnicy z różnych krajów, to każdemu z krajów zostaje przyznany medal.

Po najechaniu kursorem nad liczbę medali wyświetli się wykaz zawodów (następna tabela), na których te medale zostały zdobyte.

Otwarte Mistrzostwa Europy.
Mistrzostwa Europy.
Pary Open.
Podsumowanie medalowe
(stan na: 29 czerwca 2013, edycje 1..17)
F Kraj Złotych Srebrnych Brązowych
Anglia Anglia 2 1
Austria Austria 1
Bułgaria Bułgaria 1 1
Francja Francja 6 3 2
Holandia Holandia 2 2
Izrael Izrael 2
Niemcy Niemcy 1 2
Norwegia Norwegia 1
Polska Polska 7 1 3
Szwecja Szwecja 1 2 1
Stany Zjednoczone USA 2 1
Włochy Włochy 4 4
Razem 18 18 17


Wyniki (medalowe) poszczególnych zawodów[edytuj | edytuj kod]

Poniższa tabela zawiera medalowe pozycje Mistrzostw Europy Par Open (edycje 1–11) jak i Otwartych Mistrzostw Europy Par Open (edycje od 12).

Otwarte Mistrzostwa Europy. Pary. Kategoria Open. (stan na: 29 czerwca 2013, edycje 1–17)
Lp M Zespół i skład
17: 2013, 06-15..29, Ostenda, (Belgia), 280 par[3]
1 Niemcy Sabine Auken - Roy Welland Stany Zjednoczone
2 Holandia Jan Jansma - Zia Mahmood Stany Zjednoczone
3 Norwegia: Nils Kåre Kvangraven - Terje Lie
16: 2011, 06-17..07-02, Poznań, (Polska), 323 pary[4]
1 Polska: Artur GułaMikołaj Taczewski
2 Izrael: Eldad GinosarRon Pachtman
3 Polska: Krzysztof BurasGrzegorz Narkiewicz
15: 2009, 06.12–27, San Remo, (Włochy), 303 pary[5]
1 Szwecja: Björn FalleniusPeter Fredin
2 Polska: Krzysztof JassemKrzysztof Martens
3 Holandia: Sjoert BrinkBas Drijver
14: 2007, 06.15–30, Antalya, (Turcja), 295 par[6]
1 Bułgaria: Wiktor AronowJulian Stefanow
2 Anglia Artur MalinowskiNicklas Sandqvist
3 Bułgaria: Władimir MaraszewIwan Conczew
13: 2003, 06-16..07-02, Arona, (Hiszpania), 208 par[7]
1 Polska: Apolinary KowalskiPiotr Tuszyński
2 Włochy: Stelio Di BelloFurio Di Bello
3 Anglia: Tom TownsendDavid Gold
12: 2003, 06.14–28, Mentona, (Francja), 340 par[8]
1 Stany Zjednoczone: Jeff MeckstrothEric Rodwell
2 Izrael: Dawid BirmanAmir Lewin
3 Francja: Paul ChemlaPhillipe Cronier
11: 2001, 03.19–24, Sorento, (Włochy), 313 par[9]
1 Polska: Jarosław CieślakJan Moszyński
2 Włochy: Leandro BurgayCarlo Mariani
3 Włochy: Dano De FalcoGuido Ferraro
10: 1999, 03.15–20, Warszawa, (Polska), 402 par[10]
1 Francja: Paul ChemlaAlain Levy
2 Włochy: Norberto BocchiGiorgio Duboin
3 Polska: Apolinary KowalskiJacek Romański
9: 1997, 03.17–22, Haga, (Holandia), 301 par[11]
1 Polska: Roman KierznowskiKrzysztof Łukaszewicz
2 Francja: Michel AbécassisJean-Christophe Quantin
3 Szwecja: Peter FredinMagnus Lindkvist
8: 1995, 03.21–26, Rzym, (Włochy), 292 par[12]
1 Polska: Piotr GawryśKrzysztof Lasocki
2 Anglia: Paul HackettTony Terlow
3 Włochy: Maurizio PattaciniAntonio Sementa
7: 1993, 03.19–21, Bielefeld, (Niemcy), 346 par[13]
1 Francja: Michel AbécassisJean-Christophe Quantin
2 Francja: Jean-Paul MeyerFrancois Stretz
3 Holandia: Carol van OppenMaximiliaan Johannes Rebattu
6: 1991, Montecatini, (Włochy), 109 par[14]
1 Francja: Michel AbécassisJean-Christophe Quantin
2 Holandia: Tjerk SjoerdsPieter Bas Wintermans
3 Francja: Alain LevyHerve Mouiel
5: 1989, 03.17–19, Salsomaggiore, (Włochy), 200 par[15]
1 Polska: Marcin LeśniewskiTomasz Przybora
2 Włochy: Giancarlo AstoreMassimo Lanzarotti
3 Niemcy: Nedju BuchlevBerthold Engel
4: 1987, Paryż, (Francja), 224 par[16]
1 Francja: Jean-Paul MeyerM Le Royer
2 Francja: Philippe CronierMichel Lebel
3 Włochy: Mario Di MaioEnrico Longinotti
3: 1985, Monte Carlo, (Monako)[17]
1 Francja: Paul ChemlaMichel Perron
2 Austria: Jan FucikFranz Terraneo
3 Włochy: Andrea BurattiAntonio Mortarotti
2: 1980, 05-03..10, Monte Carlo, (Monako), 128 par[18]
1 Polska: Marek Kudła - Andrzej Milde
2 Szwecja: Bjorn AxelsenGunnar Hallberg
3 Niemcy: Helmut HauslerPeter Splettstosser
1: 1976, 12.11–18, Cannes, (Francja), 82 pary[19]
1 Francja: Paul ChemlaMichel Lebel
2 Szwecja: Bjorn AxelsenJim Nielsen
3 Polska: Janusz ŁunisCezary Szadkowski

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. European Open Bridge Championships. [dostęp 2013-01-15]. (ang.).
  2. List Of European Open Pairs Championships. [dostęp 2013-01-22]. (ang.).
  3. EBL: 17th European Pairs Championships. Results. Open Series. [dostęp 2013-06-29]. (ang.).
  4. EBL: 5th EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. [dostęp 2013-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-26)]. (ang.).
  5. EBL: 4th EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. 2007. [dostęp 2011-11-04]. (ang.).
  6. EBL: 3rd EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. 2007. [dostęp 2013-01-21]. (ang.).
  7. EBL: 2nd EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. 2007. [dostęp 2011-11-04]. (ang.).
  8. EBL: 1st EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. 2003. [dostęp 2011-11-04]. (ang.).
  9. EBL: 11th European Pairs Championships. Sorento, Italy, 19–24 March 2001. Results & Participants. Open Series. [dostęp 2013-01-22]. (ang.).
  10. EBL: 10th European Pairs Championships. Warsaw, Poland. 15–20 March 1999. Results & Participants. Open Series. [dostęp 2013-01-22]. (ang.).
  11. EBL: 9th European Pairs Championships. Hague, Netherlands. 17–22 March 1997. Results & Participants. Open Series. [dostęp 2013-01-22]. (ang.).
  12. EBL: 8th European Pairs Championships. Rome, Italy. 21 - 26 March 1995. Results & Participants. Open Series. [dostęp 2013-01-22]. (ang.).
  13. EBL: 7th European Pairs Championships. Bielefeld, Germany. 19–21 March 1993. Results & Participants. Open Series. [dostęp 2013-01-22]. (ang.).
  14. EBL: 6th European Pairs Championships. Montecatini, Italy. 1991. Results & Participants. Open Series. [dostęp 2013-01-22]. (ang.).
  15. EBL: 5th European Pairs Championships. Salsomaggiore, Italy. 17–19 March 1989. Results & Participants. Open Series. [dostęp 2013-01-22]. (ang.).
  16. EBL: 4th European Pairs Championships. Paris, France. 1987. Results & Participants. Open Series. [dostęp 2013-01-22]. (ang.).
  17. EBL: 3rd European Pairs Championships. Monte Carlo, Monaco. 1985. Results & Participants. Open Series. [dostęp 2013-01-22]. (ang.).
  18. EBL: 2nd European Pairs Championships. Monte Carlo, Monaco. 1980. Results & Participants. Open Series. [dostęp 2013-01-22]. (ang.).
  19. EBL: 1st European Pairs Championships. Cannes, France. 1976. Results & Participants. Open Series. [dostęp 2013-01-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]