Ołeksandr Kolczenko (aktywista)
Ołeksandr Kolczenko w 2019 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
Ołeksandr Ołeksandrowycz Kolczenko, ukr. Олександр Олександрович Кольченко, ros. Александр Александрович Кольченко (ur. 26 września 1989 w Symferopolu) – ukraiński aktywista lewicowy, ekologiczny i związkowy, antyfaszysta, anarchista oraz archeolog. Aresztowany w 2014 przez rosyjską administrację Krymu pod zarzutem planowania działań terrorystycznych[1][2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 26 listopada 1989 w Symferopolu w rodzinie robotniczej[3][4]. Ukończył szkołę w tym samym mieście.
Uczęszczał do Szkoły Obsługi i Turystyki w Symferopolu, którą ukończył z dyplomem „Menadżera Turystyki”, po czym był studentem Tawrijskiego Uniwersytet Narodowego im. Władimira Wiernadskiego. Równolegle ze studiami pracował jako kurier w Nowej Poszcie, a do 20 marca 2014 pracował w internetowej drukarni[3][4][5].
Według organizacji Akcja Autonomiczna Kolczenko jest zwolennikiem anarchizmu, antyfaszyzmu i internacjonalizmu oraz jest znany pod pseudonimem „Tundra”[3]. Był aktywnym działaczem w swoim regionie, m.in. uczestniczył w akcji wspierającej pracowników Krymtrolejbus, którzy bronili swoich praw, prowadził na Krymie kampanie upamiętniającą Anastasjię Baburową i Iwana Chutorskiego. Również w czasie studiów, brał udział w kampanii broniącej bezpłatnej edukacji i autonomii uczelni, był aktywnym członkiem organizacji Akcja Studencka[6]. 19 stycznia 2012, kiedy Kolczenko i jego towarzysze, po projekcji filmu o Baburowej podróżowali pociągiem, zostali zaatakowani przez 30 nacjonalistów, którzy używali noży[3].
W lutym 2014 Kolczenko uczestniczył w kampanii ekologicznej przeciwko budowie dużego portu na Krymie Zachodnim przez przedsiębiorców z Chin[7].
Aresztowanie
[edytuj | edytuj kod]16 maja 2014 Kolczenko, Ołeh Sencow oraz kilku innych aktywistów politycznych, zostali zatrzymani przez funkcjonariuszy Federalnej Służby Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej w centrum Symferopola[8]. Po pewnym czasie Kolczenko został przeniesiony do Moskwy, do więzienia w Lefortowie[9].
25 sierpnia 2015 sąd w Rosji w Rostowie nad Donem wymierzył Kolczence karę 10 lat łagru. Został oskarżony o terroryzm[10], w tym o podpalenie siedziby Jednej Rosji (do czego się przyznał), planowanie obalenia pomnika Lenina, a także współpracę z Prawym Sektorem, który w Rosji jest organizacją zakazaną[11][12]. W listopadzie wyrok podtrzymał rosyjski Sąd Najwyższy[10].
W czerwcu 2018 Sejm RP przyjął rezolucję wzywającą Federację Rosyjską do uwolnienia ukraińskich więźniów politycznych, w tym Ołeha Sencowa i Ołeksandra Kolczenki[13].
3 sierpnia 2015 Stowarzyszenie Memoriał uznało Ołeksandra Kolczenkę oraz Ołeha Sencowa za więźniów politycznych[14].
Po wyzwoleniu
[edytuj | edytuj kod]Dnia 7 września 2019 w związku z wymianą więźniów został zwolniony[15].
Po inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 roku Kolczenko przeszedł wiosną w Kijowie szkolenie bojowe, a następnie podpisał kontrakt z Siłami Zbrojnymi Ukrainy. Walczy na południu kraju. W kwietniu ożenił się[16].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Łarysa Kolczenko o warunkach w jakich przebywa jej syn w rosyjskim łagrze [online], Onet Wiadomości, 20 czerwca 2018 [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-08] (pol.).
- ↑ Кольченко на суді заявив, що не терорист і відмовився відповідати на питання прокурора [online], Радіо Свобода [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-08] (ukr.).
- ↑ a b c d Призыв о помощи анархисту и антифашисту Александру „Тундре” Кольченко [online], Автономное Действие, 23 maja 2014 [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-08] (ros.).
- ↑ a b Кольченко Александр Александрович [online], old.memo.ru [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-08] (ros.).
- ↑ На процессе против «крымских террористов» выступили Олег Сенцов и Александр Кольченко [online], ОВД-Инфо [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-08] (ros.).
- ↑ Репрессии против крымских активистов: политический контекст. Кто такой Александр Кольченко? [online], Автономное Действие, 24 lipca 2015 [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-08] (ros.).
- ↑ ФСБ выдает крымского антифашиста за боевика „Правого сектора”? – РСД – Российское Социалистическое Движение [online], web.archive.org, 6 czerwca 2014 [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-06] .
- ↑ В Украине прошли акции в защиту политзаключенных Сенцова и Кольченко [online], Крым.Реалии [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-08] (ros.).
- ↑ Задержанному в Симферополе активисту срочно ищут адвоката – Аргументы Недели. Крым [online], an-crimea.ru [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-08] .
- ↑ a b Rosja: ukraiński reżyser z Krymu trafi do łagru na Syberii [online], PolskieRadio24.pl [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-08] .
- ↑ Paweł Pieniążek , 'Wiedzcie, że ten gwóźdź się nie zegnie’. 49 dni głodówki Sencowa [online], gazetapl [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-08] (pol.).
- ↑ Ołeh Sencow spędzi 20 lat w łagrze. To najwyższy wyrok w Rosji [online], Newsweek.pl [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-08] (pol.).
- ↑ Piątek – drugi dzień obrad. Podsumowanie 64. posiedzenia Sejmu [online], Sejm RP, 8 listopada 2019 [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-08] .
- ↑ “Меморіал” визнав Сенцова й Кольченка політв’язнями [online], Українська правда [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-08] (ukr.).
- ↑ W Moskwie i Kijowie wylądowali zwolnieni więźniowie. Wśród nich Ołeh Sencow [online], www.tvp.info [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-08] (pol.).
- ↑ Из застенок Кремля – на войну: экс-политузники из Крыма через два года после обмена – «Крым. Реалии».