Płochnicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Płochnicki

Płochnicki (Plechnitze, Plochanz, Plochnitz, Plochnitzki)kaszubski herb szlachecki.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

Na tarczy dzielonej w pas w polu górnym, czerwonym, gwiazda złota, w polu dolnym, błękitnym, półksiężyc z twarzą (okiem w prawo) srebrny. Klejnot: nad hełmem bez korony półksiężyc z gwiazdą jak w godle. Labry z prawej czerwone, podbite złotem, z lewej błękitne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Najwcześniej herb pojawił się na mapie Pomorza Lubinusa, następnie zaś u Nowego Siebmachera. Podobny herb, ale z półksiężycem w lewo i bez klejnotu, przytoczył pod nazwą Plochentz Seweryn Uruski (Rodzina. Herbarz szlachty polskiej).

Rodzina Płochnickich[edytuj | edytuj kod]

Drobnoszlachecka rodzina o nazwisku od nieistniejącej już wsi Płocheniec lub Płochnica. Najwcześniejsza wzmianka z 1566 (Plochentz), kolejne z 1575, 1601 (Plocnhnitz), 1605, 1608, 1618, 1621, 1658 (Claus i Paul die Plochwitzen w Krępkowicach), 1688 (Plochentcen w Lęborku), 1722 (Catharina Plochentzy), 1736 (Christian Plochantz), 1756 (Christian von Plochanz z synami Christianem i Johannem w Krępkowicach i Unieszynku). Więcej wzmianek na temat tej rodziny nie zachowało się, toteż uważana jest za wygasłą.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Płochnicki (Blochentz, Plechnitz, Plochans, Plochantz, Plochanz, Plochents, Plochentz, Plochentzy, Plochnicz, Plochnitz, Plochnitzki, Plochwitz, Płocheć, Płochocki, Płochwicz).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.