Przejdź do zawartości

Pałac w Wąsowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Wąsowie
Zabytek: nr rej. 1101/A z 6.05.1970[1]
Ilustracja
Pałac w Wąsowie
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Wąsowo

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

klasycystyczny z elementami barokowymi

Rozpoczęcie budowy

1780

Ukończenie budowy

1786

Pierwszy właściciel

Sylwester Sczaniecki

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Wąsowie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Wąsowie”
Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego
Mapa konturowa powiatu nowotomyskiego, blisko centrum na prawo znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Wąsowie”
Położenie na mapie gminy Kuślin
Mapa konturowa gminy Kuślin, po lewej znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Wąsowie”
Ziemia52°21′56,9118″N 16°14′55,3272″E/52,365809 16,248702

Pałac w Wąsowie - zabytkowy[2] pałac w miejscowości Wąsowo.

Klasycystyczny pałac z elementami barokowo-klasycystycznymi wybudowany w latach 17801786 dla Sylwestra Sczanieckiego.

Pałac na planie prostokąta, piętrowy, z wysokim parterem i niskim piętrem, nakryty czterospadowym dachem. Ryzalit frontowy trzyosiowy, z pilastrami wielkiego porządku i trójkątnym frontonem, w którym umieszczono herby: Ogończyk Skórzewskich i Ossoria Sczanieckich[3]. Dwa ryzality boczne, jednoosiowe. We wnętrzu, na osi głównej sień, klatka schodowa i salon. W pozostałej części budynku obecnie pokoje hotelowe.

Po śmierci rodziców, u dziadków Anastazji i Sylwestra Sczanieckich zamieszkała Emilia Sczaniecka[4] wraz z rodzeństwem. W wyniku działów rodzinnych majątek w Wąsowie i Brodach otrzymał Konstanty Sczaniecki. Z czasem majątek ten w roku 1860 wykupił Ludwik Lewinka. Po kilku ośmiu latach odsprzedał go bankierowi z Berlina - Richardowi von Hardt[5].

Obok pałacu znajduje się pałac "nowy" z 1872 r.

Od 1995 roku Pałac w Wąsowie należy do prywatnego właściciela, który go odrestaurował (z zachowaniem dawnej architektury i dekoracji) i przekształcił na centrum hotelowo-restauracyjne[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]